ക്രിക്കറ്റ് ലോകത്തിന്റെ ഉത്തുംഗശൃംഗത്തില് നില്ക്കുമ്പോഴാണ് മാരകരോഗത്തിന്റെ പിടിയിലമര്ന്ന് യുവരാജ് സിംഗിന് കളിക്കളം വിടേണ്ടിവന്നത്. പക്ഷേ, ഇന്ത്യന് ടീമില് താന് തിരിച്ചെത്തുമെന്ന് അന്നദ്ദേഹം വ്യക്തമാക്കിയിരുന്നു. പലരും അതു വിശ്വസിച്ചില്ലെങ്കിലും ദൃഢനിശ്ചയവും കഠിനപ്രയത്നവും തന്റെ വാക്കുപാലിക്കാന് യുവരാജ് സിംഗിനെ പ്രാപ്തനാക്കി. സമൂഹത്തില് അത്തരത്തില് ഒരുപാടു പേരുണ്ട്. പ്രതിസന്ധികള് നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങള് പലരുടെയും ജീവിതത്തില് ഉണ്ടാകാം. ചിലര് അത്തരം തിരിച്ചടികളില് കാലിടറി വീഴുമ്പോള് മറ്റു ചിലര് പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങളെ അവസരമാക്കി മാറ്റുന്നു. അത്തരത്തില്, യാതനകള് വിജയമാക്കി മാറ്റിയ ഒരു വനിതയുടെ കഥയാണ് ഇവിടെ പറയുന്നത്.
വീഴില്ല ഞാന്, വിധിയെത്ര കടുത്താലുമെന്ന് സ്വയം വിശ്വസിപ്പിച്ച് മുന്നേറിയ ബിന്സി മാര്ക്കോസ് ഒരു കായികതാരമെന്ന നിലയില് രാജ്യാന്തര തലത്തിലാണ് തന്റെ പേരെഴുതി ചേര്ത്തിരിക്കുന്നത്. 72 വയസുകാരിയുടെ ജീവിതത്തിലെ തളരാത്ത ഓട്ടത്തിന്റെ ഫലമായിരുന്നു അത്. ഓരോ തകര്ച്ചയില് നിന്നും ഫീനിക്സ് പക്ഷിയെപ്പോലെ ഉയിര്ത്തെഴുന്നേറ്റ ജീവിതം.
തിരുവനന്തപുരം നരുവാമൂട് മുക്കമ്പാലമൂട് സ്വദേശിയാണ് ബിന്സി മാര്ക്കോസ്. നെയ്യാറ്റിന്കര രൂപതയിലെ ബാലരാമപുരം ഫൊറോന, അമ്മാനിമല ഇടവകാംഗമാണ്. ഭര്ത്താവ് മാര്ക്കോസ്. മകള്: നീന എം.ബി. മരുമകന്: സതി. പേരക്കുട്ടികള്: അലന്, അമല്. മകന്: റോയി ബി. മാര്ക്കോസ്. മരുമകള്: ഷൈനി. പേരക്കുട്ടികള്: അലീന, ആരോണ്.
3 വര്ഷം കൊണ്ട് 45 മെഡല്
5 ജില്ലാ മീറ്റ്, 5 സംസ്ഥാന മീറ്റ്, 5 ദേശീയ മീറ്റ്, സിംഗപ്പൂരില് നടന്ന രാജ്യാന്തര മീറ്റ്. ബിന്സി മാര്ക്കോസ് 3 വര്ഷത്തിനുള്ളില് പങ്കെടുത്തത് ഇത്രയും മത്സരങ്ങളിലാണ്. സ്കൂള് കാലഘട്ടം കഴിഞ്ഞ് 52 വര്ഷത്തിനു ശേഷം കളിക്കളത്തിലിറങ്ങുമ്പോള് വയസ് 67. ഇപ്പോള് 72. ദേശീയ മീറ്റുകള്ക്കായി മഹാരാഷ്ട്രയിലും തമിഴ്നാട്ടിലും കര്ണാടകയിലുമെല്ലാം സഞ്ചരിക്കാനായി. സഞ്ചാരികളുടെ സ്വര്ഗമായി കണക്കാക്കുന്ന സിംഗപ്പൂരിലും കായികവേദി ബിന്സിയെ കൈപിടിച്ചുകൊണ്ടുചെന്നാക്കി. ഇഷ്ട ഇനങ്ങള് ഓട്ടവും നടത്തവുമാണ്. 100, 200, 400 മീറ്റര് ഓട്ടം, ഒരു കിലോമീറ്റര്, 3 കിലോമീറ്റര്, 5 കിലോമീറ്റര് നടത്തം. വീട്ടിലെ ഒരു മുറിയില് ബഹുമതികളുടെ കൂമ്പാരം. ഇതുവരെ നേടിയത് അംഗീകാരത്തിന്റെ 45 മെഡലുകള്.
കായികരംഗത്തെ നീണ്ട ഇടവേള
സ്കൂളില് പഠിക്കുമ്പോള് കായികരംഗത്ത് സജീവമായിരുന്നു. ധാരാളം സമ്മാനങ്ങളും ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭാവിയിലും അതു തുടരണമെന്നായിരുന്നു തന്റെ ആഗ്രഹമെന്ന് ബിന്സി പറയുന്നു. പക്ഷേ പത്താം ക്ലാസില് പഠിക്കുമ്പോള് പപ്പ മരിച്ചു. അതോടെ സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം അവസാനിച്ചു; കുട്ടിക്കാലവും. ജീവിതം നേര്ക്കു നേരെ വന്നു. തനിക്കു താഴെ നാലു പേരുണ്ട്. നാലും പെണ്കുട്ടികള്. ഏറ്റവും ഇളയവള്ക്ക് ഒന്നര വയസ്. കുടുംബം പോറ്റാന് അമ്മ മുട്ടകച്ചവടത്തിനിറങ്ങി. തനിക്കപ്പോള് കോളജില് പോകണമെന്നോ തുടര്ന്നു പഠിക്കണമെന്നോ പറയാന് പറ്റുമോ? ചിലര് പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ചെയിന് സര്വേ/ വില്ലേജ് അസിസ്റ്റന്റ് കോഴ്സിനു ചേര്ന്നു. കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞാല് ഉടനെ ജോലി കിട്ടുമെന്നായിരുന്നു പറഞ്ഞിരുന്നത്. അമ്മാവന്റെ വീട്ടില് നിന്നായിരുന്നു പഠനം. സ്ഥാപനത്തില് കോഷന് ഡെപ്പോസിറ്റായി കെട്ടിവക്കേണ്ടിയിരുന്നത് 75 രൂപയാണ്. അതും അമ്മാവന് തന്നു. കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു പോരുമ്പോള് അതില് 25 രൂപ മടക്കി തന്നു. താനത് സൂക്ഷിച്ചു വച്ചു. അപേക്ഷകള് ഒരുപാട് അയക്കുകയും പലരെയും നേരില് പോയി കാണുകയും ചെയ്തെങ്കിലും കുറേക്കാലം കഴിഞ്ഞിട്ടും ജോലിയൊന്നും കിട്ടിയില്ല. പല ചുവപ്പുനാടകളില് കുടുങ്ങി ജോലിയുടെ അവസരങ്ങള് നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ പോയാല് പറ്റില്ലല്ലോ എന്നു താന് ചിന്തിച്ചു. കയ്യിലുള്ള 25 രൂപ കൊണ്ട് താനൊരു ബിസിനസ് തുടങ്ങി; അമ്മ ചെയ്തിരുന്ന മുട്ടകച്ചവടം തന്നെ. ജീവിതത്തിലെ ആദ്യപോരാട്ടം അതായിരുന്നുവെന്നു പറയാം. പ്രതിസന്ധികളോട് തോല്ക്കാന് താന് തയ്യാറായിരുന്നില്ല. നാലു വര്ഷത്തെ മുട്ടകച്ചവടം കൊണ്ട് 5 പവന് സ്വര്ണം ബിന്സി വാങ്ങിച്ചു.
കല്യാണക്കുരുക്ക്
കല്യാണപ്രായമായെന്ന് നാട്ടുകാരും വീട്ടുകാരും വിധിയെഴുതിയപ്പോള് അന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില് മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. കുറച്ചുകൂടി പഠിക്കണമെന്നും ഒരു ജോലി വേണമെന്നുമുള്ള ആഗ്രഹമെല്ലാം മാറ്റിവക്കേണ്ടിവന്നു. തനിക്കു താഴെയുള്ള നാലുപേരുടെ കാര്യവും ചിന്തിക്കണമല്ലോ. വിവാഹകമ്പോളത്തിലാണെങ്കില് സ്ത്രീധനത്തിനായി വിലപേശലുകളും വാക്കുതര്ക്കങ്ങളും. ആലോചനകള് കുറേ വന്നെങ്കിലും സ്ത്രീധനത്തില് തട്ടി എല്ലാം മുടങ്ങി. ബന്ധുക്കളുടെ ടെന്ഷന് കൂടിവന്നു. അപ്പോള് ബന്ധു തന്നെയായ ഒരു യുവാവിന്റെ ആലോചന വന്നു. അതും സ്ത്രീധനത്തില് കുടുങ്ങി. തുടര്ന്ന് അയാളുടെ മൂന്ന് അനുജന്മാര് വഴിക്കുവഴി ആലോചനയുമായി വന്നു. അവസാനത്തെയാളുടെ മുമ്പില് മിന്നുകെട്ടിനായി തലകുനിച്ചു.
ദാമ്പത്യജീവിതം ഒട്ടും സുഖകരമായിരുന്നില്ലെന്ന് തുറന്നു പറയാം. രണ്ടു വീട്ടുകാരുടെയും സാമ്പത്തിക അന്തരം വലുതായിരുന്നു. അതിന്റെ പീഡനങ്ങള് ഭര്ത്താവിന്റെ വീട്ടില് നിന്ന് അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നു. അധികം താമസിയാതെ ഭര്തൃഗൃഹം വിട്ടിറങ്ങി. പിന്നീടും ഭര്ത്താവുമൊത്തുള്ള ജീവിതം സുഖകരമായിരുന്നില്ല. മാനസികവും ശാരീരികവുമായ പീഡനങ്ങളെല്ലാം അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നു. ശാരീരികവും വൈകാരികവുമായ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുകള് നേരിട്ടിട്ടും കീഴടങ്ങില്ല എന്ന തന്റെ ദൃഢനിശ്ചയം തുടര്ന്നു. ദൈവവിശ്വാസത്തില് അടിയുറച്ചുനിന്ന്, യേശു തന്നെ രക്ഷിക്കുമെന്ന ഉത്തമവിശ്വാസത്തില്, സാഹചര്യങ്ങള് എന്ന സാത്താന് ചൊല്പ്പടിയിലാക്കാന് അനുവദിക്കാതെ ബിന്സി പോരാടി. പീഡനങ്ങളേല്ക്കുമ്പോള് ചില സമയങ്ങളില് രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് എഴുന്നേല്ക്കാന് പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയുണ്ടാകും. പക്ഷേ മൂന്നാം ദിനം താന് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേറ്റിരിക്കും. പഴയതിനെക്കാള് ഊര്ജ്വസ്വലയായി കര്മരംഗത്തിറങ്ങും.
തിരിച്ചടികളില് നിന്ന് കരകയറാനുള്ള കരുത്ത് വളര്ത്തിയെടുക്കുക എന്നത് താന് സ്വയം ആരംഭിച്ച അവിശ്വസനീയമായ ഒരു യാത്രയാണെന്നു പറയാം. ആരും വഴി കാണിക്കാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഉപദേശിച്ചവര് ആത്മവിശ്വാസം കെടുത്തുന്ന വിധത്തിലാണ് സംസാരിച്ചിരുന്നത്. ഓരോ തിരിച്ചടിയും സ്വയം പഠിക്കാനും മെച്ചപ്പെടുത്താനുമുള്ള അവസരമാണെന്നു ബിന്സി സ്വയം വിശ്വസിപ്പിച്ചു. ഇതിന് സമയമെടുത്തു, പക്ഷേ കാഴ്ചപ്പാടിലെ ഈ മാറ്റം എല്ലാ മാറ്റങ്ങളും വരുത്തിയെന്നുതന്നെ പറയാം.
അംഗനവാടി അധ്യാപിക
വീടിനടുത്തുള്ള ഒരു അംഗനവാടിയില് ജോലി കിട്ടുന്നത് 1984ലാണ്. ലീവ് വേക്കന്സിയില് പലപ്പോഴായി ജോലി ചെയ്തായിരുന്നു തുടക്കം. പിന്നീട് നിയമനത്തെ ചൊല്ലി ചില പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായി. പഞ്ചായത്തും സാമൂഹ്യവകുപ്പും തനിക്കെതിരെ തിരിഞ്ഞു. നിയമനം നടത്താന് ഒരുങ്ങിയപ്പോള് താന് പറഞ്ഞു, ലീവ് വേക്കന്സിയില് ജോലി ചെയ്തവരെ പരിഗണിക്കണമെന്ന്. അതായിരുന്നു തന്റെ കുറ്റം. തനിക്ക് രണ്ടു കിലോമീറ്റര് അപ്പുറത്തേക്ക് പണിഷ്മെന്റ് ട്രാന്സ്ഫര് തന്നു; ശമ്പളവും തടഞ്ഞുവച്ചു. ഇതിനെതിരെ താന് പരാതി കൊടുത്തു, മുഖ്യമന്ത്രിക്ക് (അന്ന് വി.എസ്. അച്യുതാനന്ദന്). ട്രാന്സ്ഫര് ഒഴിവാക്കാന് പല വാതിലുകളും മുട്ടി. മനുഷ്യാവകാശ കമ്മീഷന്, വനിതാ കമ്മീഷന്… ഒരിടത്തു നിന്നും നീതി കിട്ടിയില്ല. അവസാനം സി.പി.ഐയിലെ വിജയമ്മചേച്ചിയെ കണ്ടുമുട്ടി. അവരുടെ നിര്ദേശപ്രകാരം എറണാകുളം കോടതിയില് കേസു കൊടുത്തു. അവിടുന്ന് തനിക്ക് സ്റ്റേ കിട്ടി. അങ്ങനെ പെന്ഷന് പറ്റുന്നതുവരെ ആ അംഗന്വാടിയില് തന്നെ ജോലി തുടര്ന്നു, 25 വര്ഷം. കൂടാതെ താന് കൊടുത്ത പരാതി സര്ക്കാര് സ്വീകരിച്ചു. 180 ദിവസം പൂര്ത്തിയാക്കിയവരെ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ഈ പോരാട്ടത്തില് താന് വിജയിച്ചു. മികച്ച അംഗന്വാടി വര്ക്കര്ക്കുള്ള സംസ്ഥാന അവാര്ഡും ലഭിച്ചു. മന്ത്രി മുനീറില് നിന്നാണ് അത് ഏറ്റുവാങ്ങിയത്. വിജയമ്മചേച്ചിയാണ് തന്നെ ജഗതിയിലുള്ള (സില്വര് ഹോം) സീനിയര് സിറ്റിസണ്സ് സര്വീസ് കൗണ്സിലില് അംഗമാക്കിയത്. അവരാണ് തന്നെ വാഫി (വിഎഎഫ്ഐ) എന്ന സ്പോര്ട്സ് സംഘടനയില് ചേര്ത്തത്. അവര് നടത്തിയ വാര്ഷികത്തില് തനിക്കും പങ്കെടുക്കാന് കഴിഞ്ഞു. അവിടെവച്ച് പ്രായമായവര് പലരും സമ്മാനങ്ങള് വാങ്ങുന്നതു കണ്ടാണ് ആ സംഘടനയില് ചേര്ന്നത്. അവര്ക്ക് ആകാമെങ്കില് എനിക്ക് എന്തുകൊണ്ട് ആയിക്കൂടാ എന്ന തോന്നലാണ് തന്നെ 52 വര്ഷത്തിനു ശേഷം വീണ്ടും കളിക്കളത്തിലേക്കിറങ്ങാന് പ്രേരിപ്പിച്ചതെന്ന് ബിന്സി വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഗ്രാമപഞ്ചായത്തംഗം
പീഡനങ്ങളും സഹനങ്ങളും വീഴ്ചകളും ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്പ്പും തുടര്ന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ഘട്ടത്തില് 1988ല് ബിന്സി പഞ്ചായത്ത് തിരഞ്ഞെടുപ്പില് മത്സരിച്ചു വിജയിച്ചു. പഞ്ചായത്ത് മെംബറെ നാട്ടുകാര്ക്ക് മതിപ്പുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും വീട്ടുകാരന് ഒരു വിലയുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. സാമൂഹികമായി ഇടപെടുന്നതും മറ്റും ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. വീട്ടിലെ സഹനങ്ങള് കൂടിക്കൂടി വന്നു. പഞ്ചായത്തംഗത്വം രാജിവച്ചാലോ എന്നു പോലും ആലോചിച്ചു. മൂന്നു തവണ ആത്മഹത്യക്ക് ഒരുങ്ങി. അപ്പോഴും മനസിന്റെ ഉള്ളില് നിന്ന് ആരോ ഉപദേശിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, കീഴടങ്ങരുത്, പൊരുതണം. അതു താനനുസരിച്ചു. ബൈബിളില് നിന്ന് ഒരുപാട് അറിവു ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്. പല നന്മകള്ക്കും കാരണമായിട്ടുള്ളത് തിന്മകളാണ്. ഫറവോ ഇസ്രായേല്കാരോടു ചെയ്ത ദ്രോഹം മുതല് യൂദാസ് യേശുവിനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുന്നതു വരെയുള്ള തിന്മകളല്ലേ പുതിയ ലോകത്തിന്റേയും ദൈവത്തിന്റെ പ്രകാശത്തിന്റേയും വഴിയില് ജനത്തെ പ്രവേശിക്കാന് ഇടയാക്കിയത്? അങ്ങിനെ മനസിലാക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
സ്വന്തം കാലില്
തനിക്കു പറ്റാവുന്ന ജോലികളെല്ലാം താന് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് ബിന്സി പറയുന്നു. ഒന്നിനും ഒരുമടിയും വിചാരിച്ചിട്ടില്ല. ആടുവളര്ത്തല്, പശു വളര്ത്തല്, കൃഷി, തൊഴിലുറപ്പ്… അങ്ങനെയെല്ലാം. തങ്ങള്ക്ക് കുടുംബസ്വത്തായി ഉണ്ടായിരുന്ന പറമ്പ് എല്ലാ പെണ്മക്കളുടെയും പേരില് വീതംവച്ച് എഴുതിവക്കാനാണ് താന് അമ്മയോടു പറഞ്ഞത്. ആരുടെയും ഭര്ത്താക്കന്മാരുടെ പേരില് എഴുതരുതെന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു. അമ്മ അതനുസരിച്ചു. തനിക്കു ലഭിച്ച ഭൂമി വിറ്റ് ഇപ്പോള് താമസിക്കുന്നിടത്ത് ഒരു ഓലഷെഡ് വച്ചുകെട്ടിയായിരുന്നു താമസം. പിന്നെ ലോണെടുത്ത് ഒരു ഓടിട്ട വീടുവച്ചു. ഇപ്പോള് രണ്ടു നിലയുള്ള വീട്ടിലാണ് തങ്ങള് താമസിക്കുന്നത്. മക്കള് രണ്ടുപേരെയും നല്ല നിലയില് വിവാഹം ചെയ്തയച്ചു. മകള് ബിഎഡ് പാസായി. ഇപ്പോള് സമൂഹ്യക്ഷേമവകുപ്പില് ജോലിയുണ്ട്. മകനും മരുമക്കളുമെല്ലാം ജോലിക്കാര് തന്നെ. അവരെ അത്തരം നിലകളിലെത്തിക്കുന്നതില് നിമിത്തമായതില് വലിയ സന്തോഷം.
രാഷ്ട്രീയ പ്രവര്ത്തനമുണ്ട്. ഇന്ത്യന് നാഷണല് കോണ്ഗ്രസുകാരിയാണ്. സേവാദള് ജില്ലാ വൈസ് പ്രസിഡന്റ്, പള്ളി കമ്മിറ്റി വൈസ് പ്രസിഡന്റ്, നെയ്യാറ്റിന്കര രൂപതയുടെ സാമൂഹ്യ സേവന വിഭാഗമായ നിഡ്സിന്റെ അമ്മാനിമല യൂണിറ്റ് സെക്രട്ടറി, വയോജന സീനിയര് സിറ്റിസണ്സ് ജില്ലാ മെംബര്, സ്പോര്ട്സ് സംഘടന ജില്ലാ വൈസ് പ്രസിഡന്റ്, വിഎഎഫ്ഐ മദ്യനിരോധന സമിതി ജില്ലാ മെംബര്, രാജീവ്ഗാന്ധി സാംസ്കാരിക വേദി വൈസ് പ്രസിഡന്റ് എന്നിങ്ങനെ പല തലങ്ങളില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു. സഹകരണ ബാങ്ക് വൈസ് പ്രസിഡന്റായിരുന്നു. ഇപ്പോള് മുടവൂര്പാറ കാര്ഷിക വിപണന ബാങ്ക് ബോര്ഡ് മെംബറാണ്.
സ്പോര്ട്സില് നേട്ടങ്ങളുണ്ടായതോടെ സ്വീകരണങ്ങളുടെ ബഹളമാണ്. പൊന്നാടയും മെമന്റോയും ധാരാളം കിട്ടി. കഴിഞ്ഞ ദിവസം വരെ 51 സ്വീകരണങ്ങള് ലഭിച്ചു. ഞാനതെല്ലാം സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നു. കാരണം, അത് കീഴടങ്ങാന് തയ്യാറല്ലാത്ത എല്ലാ സ്ത്രീകള്ക്കുമുള്ള അംഗീകാരമാണ്. താന് വിധിയോട് കീഴടങ്ങി സാധാരണക്കാരിയായ ഒരു വീട്ടമ്മയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് തന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കില്ലല്ലോ. തന്നെപ്പോലെ അധികം പേര് ഉണ്ടാകില്ല. ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് ലോകത്തിന്റെ സ്ഥിതി ഇതാകുമായിരുന്നില്ലല്ലോ!
ആരും തനിച്ചല്ല
പ്രയാസകരമായ സമയങ്ങളില്, സമാന അനുഭവമുള്ളവരുമായി തന്റെ അനുഭവങ്ങള് പങ്കുവയ്ക്കുമ്പോള്, തിരിച്ചടികള് നേരിടുന്നതില് താന് തനിച്ചല്ലെന്ന് അതെന്നെ ഓര്മ്മിപ്പിക്കുന്നു. സ്ഥാനമാനങ്ങള് തന്നെത്തേടി വന്നതാണ്. തന്നിലുള്ള മറ്റുള്ളവരുടെ അചഞ്ചലമായ വിശ്വാസം പലപ്പോഴും തന്റെ സഹിഷ്ണുതയ്ക്ക് ആക്കം കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്. തന്റെ ജീവിതവിഷമങ്ങളില് നിന്ന് തനിക്ക് സന്തോഷം നല്കുന്ന പ്രവര്ത്തനങ്ങളില് ഏര്പ്പെടുകയാണ് സാമൂഹ്യസേവനത്തിലൂടെ താന് ചെയ്തത്. ഒരു മൊബൈല് ഫോണ് റീചാര്ജ് ചെയ്യുന്നതുപോലെയാണത്. പരാജയം വരുമ്പോള് താനത് അംഗീകരിക്കും. പക്ഷേ അവ തന്നെ ഇല്ലാതാക്കാന് അനുവദിക്കില്ല. തന്റെ വീഴ്ചകളില് നിന്ന് പഠിക്കാനും മുന്നോട്ടുപോകാനും താന് ശ്രമിക്കും. ജീവിതവഴിയിലുടനീളം താന് സ്വയം നിര്മ്മിച്ച പ്രതിരോധശേഷി തന്നെ കൂടുതല് ശക്തയാക്കി എന്നു താന് കരുതുന്നു. അതിനു സഹായിച്ച പരിശുദ്ധ മാതാവിനോടും യേശുക്രിസ്തുവിനോടും താനെന്നും കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് ബിന്സി.