വിശുദ്ധ ഫ്രാന്‍സിസ് ഡി സാലസിന്റെ തിരുനാള്‍ ദിനമായ 2024 ജനുവരി 24-ാം തീയതി സാമൂഹികസമ്പര്‍ക്കത്തിനായുള്ള അന്‍പത്തെട്ടാമത് ലോകദിനമായി ആഘോഷിക്കുന്നു. ‘നിര്‍മ്മിത ബുദ്ധിയും ഹൃദയത്തിന്റെ ജ്ഞാനവും: പൂര്‍ണമായും മാനവ ആശയവിനിമയത്തിലേക്ക്’ എന്ന സന്ദേശത്തിലൂടെ നിര്‍മ്മിത ബുദ്ധിയില്‍ പ്രതിഫലിക്കുന്ന ആശയവിനിമയ സംവിധാനങ്ങളുടെ പരിണാമം ലോകത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളില്‍ സ്വാധീനം ചെലുത്തുമ്പോള്‍ ഹൃദയസംവേദന ക്ഷമത വളര്‍ത്തിയെടുക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം ഫ്രാന്‍സിസ് പാപ്പാ എടുത്തുപറയുന്നു.
നിര്‍മ്മിത ബുദ്ധി ശൃംഖലകളുടെ വികസനം, വിവരങ്ങളുടെയും ആശയവിനിമയത്തിന്റെയും ലോകത്തെ സമൂലമായി ബാധിക്കുന്നു, അതിലൂടെ സമൂഹത്തിലെ ചില ജീവിത അടിത്തറകളെയും സ്വാധീനിക്കുന്നുവെന്നും
ലോക സമാധാന ദിന സന്ദേശത്തില്‍ ഫ്രാന്‍സിസ് പാപ്പാ വിശദമാക്കിയിരുന്നു. ഈ മാറ്റങ്ങള്‍ കമ്യൂണിക്കേഷന്‍ മേഖലയിലെ പ്രൊഫഷണലുകളെ മാത്രമല്ല, എല്ലാവരെയും ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. വിസ്മയിപ്പിക്കുന്ന നൂതനാശയങ്ങളുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വ്യാപനം, അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും കഴിവുകളും നമ്മില്‍ മിക്കവര്‍ക്കും മനസ്സിലാക്കാനും ആസ്വദിക്കാനുമുള്ള കഴിവിനും അപ്പുറമാണ്. അത് ആവേശകരവും വഴിതെറ്റിക്കുന്നതുമാകാമെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യരുടെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചും നമ്മുടെ വ്യതിരിക്തതയെക്കുറിച്ചും ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ യുഗത്തിലെ മനുഷ്യജാതിയുടെ ഭാവിയെക്കുറിച്ചും ആഴത്തിലുള്ള ചോദ്യങ്ങളിലേക്ക് ഇത് അനിവാര്യമായും നയിക്കുന്നു. നമുക്ക് എങ്ങനെ പൂര്‍ണ മനുഷ്യരായി നിലകൊള്ളാനും ഈ സാംസ്‌കാരിക പരിവര്‍ത്തനത്തെ നല്ല ലക്ഷ്യത്തിനായി നയിക്കാനും കഴിയും?
മറ്റെല്ലാത്തിനും മുമ്പ്, വിനാശകരമായ പ്രവചനങ്ങളും അവയുടെ മരവിപ്പിക്കുന്ന ഫലങ്ങളും നാം മാറ്റിവയ്‌ക്കേണ്ടതുണ്ട്. സാങ്കേതികവിദ്യയെയും മാനവികതയെയും സംബന്ധിച്ച് ഒരു നൂറ്റാണ്ടു മുമ്പ് റൊമാനോ ഗാര്‍ഡിനി പറഞ്ഞു: ”അപ്രത്യക്ഷമാകാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ട മനോഹരമായ ഒരു ലോകത്തെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തില്‍ ‘പുതിയത്’ നിരസിക്കരുത്.” അതേസമയം, അദ്ദേഹം പ്രവാചക സ്വരത്തില്‍ മുന്നറിയിപ്പു നല്‍കി: ”നാം നിരന്തരം മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പ്രക്രിയയിലാണ്. നാം ഈ പ്രക്രിയയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കണം, ഓരോരുത്തരും അവരുടേതായ രീതിയില്‍, തുറന്ന മനസ്സോടെ, എന്നാല്‍ അതിലുള്ള വിനാശകരവും മനുഷ്യത്വരഹിതവുമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങളോടും സംവേദനക്ഷമതയോടെ. ഇവ സാങ്കേതികവും ശാസ്ത്രീയവും രാഷ്ട്രീയവുമായ പ്രശ്നങ്ങളാണ്, പക്ഷേ നമ്മുടെ മാനവികതയില്‍ നിന്ന് ആരംഭിക്കുന്നതിലൂടെയല്ലാതെ അവ പരിഹരിക്കാനാവില്ല. ആഴമേറിയ ആത്മീയതയും പുതിയ സ്വാതന്ത്ര്യവും ആന്തരികതയും ഉള്ള ഒരു പുതിയ തരം മനുഷ്യന്‍ രൂപപ്പെടണം.”
സാങ്കേതികവിദ്യയില്‍ സമ്പന്നരും മാനവികതയില്‍ ദരിദ്രരുമാകാന്‍ സാധ്യതയുള്ള ഈ ചരിത്രഘട്ടത്തില്‍, മനുഷ്യഹൃദയത്തില്‍ നിന്നാണ് നാം ആരംഭിക്കേണ്ടത്. യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ ആത്മീയമായി വീക്ഷിക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ, ഹൃദയത്തിന്റെ ജ്ഞാനം വീണ്ടെടുക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ നമുക്കതിനു കഴിയൂ. നമ്മുടെ കാലത്തെ പുതുമയെ അഭിമുഖീകരിക്കുകയും വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുക, പൂര്‍ണമായും മാനവിക ആശയവിനിമയത്തിലേക്കുള്ള പാത വീണ്ടും കണ്ടെത്തുക. ഹൃദയത്തെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കുന്നതിന്റെയും ഇടമായാണ് വിശുദ്ധഗ്രന്ഥം കാണുന്നത്. സമഗ്രതയുടെയും ഐക്യത്തിന്റെയും പ്രതീകമാണത്. അത് നമ്മുടെ വികാരങ്ങള്‍, ആഗ്രഹങ്ങള്‍, സ്വപ്നങ്ങള്‍ എന്നിവയില്‍ ഇടപെടുന്നു. എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി, ദൈവവുമായുള്ള നമ്മുടെ കണ്ടുമുട്ടലിന്റെ ആന്തരിക ഇടമാണത്. അപ്പോള്‍, ഹൃദയത്തിന്റെ ജ്ഞാനം, മുഴുവനും അതിന്റെ ഭാഗങ്ങളും, നമ്മുടെ തീരുമാനങ്ങളും അവയുടെ അനന്തരഫലങ്ങളും, നമ്മുടെ കുലീനതയും നമ്മുടെ ദുര്‍ബലതയും, നമ്മുടെ ഭൂതകാലവും ഭാവിയും, നമ്മുടെ വ്യക്തിത്വവും നമ്മുടെ അംഗത്വവും, ഒരു വലിയ സമൂഹത്തിനുള്ളില്‍ സമന്വയിപ്പിക്കാന്‍ നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്ന ഗുണമാണ്.
ഹൃദയത്തിന്റെ ഈ ജ്ഞാനം അന്വേഷിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കണ്ടെത്താനും സ്‌നേഹിക്കുന്നവര്‍ക്ക് കാണാനും അനുവദിക്കുന്നു; അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നവരെ അത് മുന്‍കൂട്ടി കാണുകയും അതിന് യോഗ്യരായവരെ അന്വേഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉപദേശം സ്വീകരിക്കാന്‍ തയ്യാറുള്ളവരോടൊപ്പം, അനുസരണയുള്ളതും കേള്‍ക്കുന്നതുമായ ഹൃദയമുള്ളവര്‍ക്കൊപ്പം അതുണ്ട്. പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ സമ്മാനമായ അത്, ദൈവത്തിന്റെ കണ്ണുകളാല്‍ കാര്യങ്ങളെ നോക്കാനും ബന്ധങ്ങള്‍, സാഹചര്യങ്ങള്‍, സംഭവങ്ങള്‍ എന്നിവ കാണാനും അവയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ത്ഥം വെളിപ്പെടുത്താനും നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു. ഇത്തരത്തിലുള്ള ജ്ഞാനം ഇല്ലെങ്കില്‍, ജീവിതം നിറംകെട്ടതായി മാറുന്നു, കാരണം അത് കൃത്യമായി ജ്ഞാനമാണ്, അത് ജീവിതത്തിന് ‘സുഗന്ധം’ നല്‍കുന്നു.
അത്തരം ജ്ഞാനം യന്ത്രങ്ങളില്‍ നിന്ന് കണ്ടെത്താനാവില്ല. ‘ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സ്’ എന്ന പദം ഇപ്പോള്‍ ശാസ്ത്രസാഹിത്യത്തില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ‘മെഷീന്‍ ലേണിംഗ്’ എന്ന കൂടുതല്‍ ശരിയായ സംജ്ഞയെ മാറ്റിസ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ‘ബുദ്ധി’ എന്ന വാക്കിന്റെ ഉപയോഗം തന്നെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുന്നതാകാം. ഡാറ്റ സംഭരിക്കാനും പരസ്പരബന്ധിതമാക്കാനും മനുഷ്യരെക്കാള്‍ പരിധിയില്ലാത്ത വലിയ ശേഷി യന്ത്രങ്ങള്‍ക്ക് ഉണ്ടെന്നതില്‍ സംശയമില്ല. എന്നാല്‍ ആ ഡാറ്റ മനസ്സിലാക്കാന്‍ മനുഷ്യര്‍ക്കു മാത്രമേ കഴിയൂ. യന്ത്രങ്ങളെ കൂടുതല്‍ മനുഷ്യരാക്കി മാറ്റുക എന്നതല്ല, സര്‍വ്വശക്തിയുടെ മിഥ്യാബോധത്താല്‍ പ്രേരിതമാകുന്ന മയക്കത്തില്‍ നിന്ന് മനുഷ്യരാശിയെ ഉണര്‍ത്തുക എന്നതാണ്. പൂര്‍ണമായും സ്വയംനിര്‍ണയശേഷിയുള്ളവരും എല്ലാ സാമൂഹിക ബന്ധങ്ങളില്‍ നിന്നും വിമുക്തരും സൃഷ്ടികള്‍ എന്ന നമ്മുടെ നില വിസ്മരിക്കുന്നവരുമാണെന്ന ധാരണയാണ് അത്തരം മയക്കത്തിനു കാരണമാകുന്നത്.
തങ്ങള്‍ സ്വയം പര്യാപ്തരല്ലെന്ന് മനുഷ്യര്‍ എപ്പോഴും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, സാധ്യമായ എല്ലാ മാര്‍ഗങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് തങ്ങളുടെ ദുര്‍ബലതയെ മറികടക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. ആയുധങ്ങളുടെ വിപുലീകരണമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ആദ്യകാല ചരിത്രാതീത പുരാവസ്തുക്കളില്‍ നിന്ന്, സംസാരിക്കുന്ന വാക്കിന്റെ വിപുലീകരണമായി ഉപയോഗിച്ച മാധ്യമങ്ങളില്‍ നിന്ന് നമ്മള്‍ ഇപ്പോള്‍, ചിന്തയ്ക്ക് പിന്തുണയായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന അത്യധികം സങ്കീര്‍ണ്ണമായ യന്ത്രങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ പ്രാപ്തരാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഈ ഉപകരണങ്ങളില്‍ ഓരോന്നും, ദൈവത്തെ കൂടാതെ ദൈവത്തെപ്പോലെ ആകാനുള്ള ആദിമ പ്രലോഭനത്താല്‍ ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടാം. ദൈവത്തില്‍ നിന്ന് സൗജന്യമായി ലഭിക്കേണ്ടത്, മറ്റുള്ളവരുടെ കൂട്ടായ്മയില്‍ ആസ്വദിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ സ്വന്തം പ്രയത്‌നത്താല്‍ ഗ്രഹിക്കാന്‍ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഹൃദയത്തിന്റെ ചായ്വിനെ ആശ്രയിച്ച്, നമ്മുടെ പരിധിയിലുള്ളതെല്ലാം ഒന്നുകില്‍ അവസരമോ ഭീഷണിയോ ആയി മാറുന്നു. ആശയവിനിമയത്തിനും കൂട്ടായ്മയ്ക്കും വേണ്ടി സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട നമ്മുടെ ശരീരങ്ങള്‍ തന്നെ ആക്രമണത്തിനുള്ള മാര്‍ഗമായി മാറുന്നു. നമ്മുടെ മാനവികതയുടെ എല്ലാ സാങ്കേതിക വിപുലീകരണങ്ങളും സ്‌നേഹപൂര്‍വമായ സേവനത്തിന്റെയോ ശത്രുതാപരമായ ആധിപത്യത്തിന്റെയോ മാര്‍ഗമായിരിക്കാം. അജ്ഞതയെ മറികടക്കാനും വിവിധ ജനങ്ങള്‍ക്കും തലമുറകള്‍ക്കുമിടയില്‍ വിവര കൈമാറ്റം സുഗമമാക്കാനും എഐ സംവിധാനങ്ങള്‍ക്കു കഴിയും. ഉദാഹരണത്തിന്, അവര്‍ക്ക് ആക്‌സസ് ചെയ്യാവുന്നതും മനസ്സിലാക്കാവുന്നതുമായ ഭൂതകാലത്തില്‍ നിന്നുള്ള രേഖാമൂലമുള്ള അറിവിന്റെ ഒരു വലിയ ഈടുവയ്പ് സംലഭ്യമാക്കാനോ പൊതുവായ ഭാഷ പങ്കിടാത്ത വ്യക്തികള്‍ക്കിടയില്‍ ആശയവിനിമയം സാധ്യമാക്കാനോ കഴിയും. അതേസമയം, അത് ‘വൈജ്ഞാനിക മലിനീകരണത്തിന്റെ’ ഉറവിടമാകാനും ഇടയുണ്ട്. ഭാഗികമായോ പൂര്‍ണ്ണമായോ തെറ്റായ ആഖ്യാനങ്ങളാല്‍ യാഥാര്‍ഥ്യത്തെ വളച്ചൊടിക്കപ്പെട്ടത് ശരിയാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാനും പ്രക്ഷേപണം ചെയ്യാനും സാധ്യതയുണ്ട്. വ്യാജവാര്‍ത്തകളുടെ രൂപത്തിലുള്ള തെറ്റായ വിവരങ്ങളുടെ ദീര്‍ഘകാല പ്രശ്നത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കേണ്ടതുണ്ട്. തികച്ചും വിശ്വസനീയവും എന്നാല്‍ തെറ്റായതുമായ ‘ഡീപ്‌ഫേക്ക്’ ദൃശ്യങ്ങളുടെ നിര്‍മിതിക്കും വ്യാപനത്തിനും നമ്മള്‍ ഇരകളായെന്നുവരാം. ഒരു വ്യക്തി ഒരിക്കലും പറയാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ പറയാന്‍ അയാളുടെ ശബ്ദം ഉപയോഗിക്കുന്ന ഓഡിയോ സന്ദേശങ്ങളുണ്ടാകാം. ഈ പ്രോഗ്രാമുകള്‍ക്കു പിന്നിലെ സിമുലേഷന്‍ സാങ്കേതികവിദ്യ ചില പ്രത്യേക മേഖലകളില്‍ ഉപയോഗപ്രദമാകും, എന്നാല്‍ അത് മറ്റുള്ളവരുമായും യാഥാര്‍ഥ്യവുമായുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധത്തെ വികലമാക്കുമ്പോള്‍ അത് വികൃതമാകും.
ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ ആദ്യ തരംഗമായ സോഷ്യല്‍ മീഡിയയില്‍ നിന്നു തുടങ്ങി അതിന്റെ അവ്യക്തത ഞങ്ങള്‍ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്: അതിന്റെ സാധ്യതകള്‍ മാത്രമല്ല അപകടസാധ്യതകളും അനുബന്ധ പാത്തോളജികളും. ജനറേറ്റീവ് ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ രണ്ടാം തലം സംശയാതീതമായി ഒരു ഗുണപരമായ കുതിപ്പിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അതിനാല്‍, തെറ്റായ കൈകളില്‍ അസ്വസ്ഥജനകമായ സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാവുന്ന ഉപകരണങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കുകയും ആസ്വദിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്. മനുഷ്യന്റെ ബുദ്ധിയുടെയും നൈപുണ്യത്തിന്റെയും മറ്റെല്ലാ ഉത്പന്നങ്ങളെയും പോലെ അല്‍ഗോരിതങ്ങളും നിഷ്പക്ഷമല്ല. ഇക്കാരണത്താല്‍, നിര്‍മ്മിത ബുദ്ധി സംവിധാനങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തിന്റെ ദോഷകരവും വിവേചനപരവും സാമൂഹികമായി അനീതിപരവുമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ തടയുന്നതിനും ബഹുസ്വരത കുറയ്ക്കുന്നതിനും പൊതുധ്രുവീകരണത്തിനുമായി അവയുടെ ദുരുപയോഗത്തെ ചെറുക്കുന്നതിനും ധാര്‍മ്മിക നിയന്ത്രണത്തിന്റെ മാതൃകകള്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ചുകൊണ്ട് പ്രതിരോധമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. അഭിപ്രായം അല്ലെങ്കില്‍ ഗ്രൂപ്പ് ചിന്തയുടെ രൂപങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുക. ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ പല രൂപത്തിലുള്ള വികസനവും ഉപയോഗവും നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഒരു അന്തര്‍ദേശീയ ഉടമ്പടി സ്വീകരിക്കുന്നതിന് ഒരുമിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ഒരിക്കല്‍ കൂടി അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തോട് അഭ്യര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. അതേസമയം, എല്ലാ മാനുഷിക സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലും, നിയന്ത്രണങ്ങള്‍ തന്നെ മതിയാവില്ല.
മാനവികതയിലും മാനവികമായും ഒരുമിച്ച് വളരാനാണ് നാമെല്ലാവരും വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. സങ്കീര്‍ണവും വര്‍ഗവൈവിധ്യവും ബഹുസ്വരവും പല വിശ്വാസങ്ങളും സാംസ്‌കാരിക വൈവിധ്യവും നിറഞ്ഞ ഒരു സമൂഹമായി മാറുന്നതിന് ഗുണപരമായ ഒരു കുതിച്ചുചാട്ടം നടത്താനുള്ള വെല്ലുവിളി നാം നേരിടേണ്ടതുണ്ട്. ആശയവിനിമയത്തിന്റെയും അറിവിന്റെയും ഈ പുതിയ ഉപകരണങ്ങളുടെ സൈദ്ധാന്തിക വികാസത്തെയും പ്രായോഗിക ഉപയോഗത്തെയും കുറിച്ച് ശ്രദ്ധാപൂര്‍വം ചിന്തിക്കാന്‍ നമ്മള്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എല്ലാറ്റിനെയും അമൂര്‍ത്തമായ കണക്കുകൂട്ടലുകളാക്കി മാറ്റുന്നതിനുള്ള അപകടസാധ്യതകള്‍ നന്മയ്ക്കായുള്ള വലിയ സാധ്യതകളോടൊപ്പമുണ്ട് – വ്യക്തികളെ ഡാറ്റയിലേക്ക്, മെക്കാനിക്കല്‍ പ്രക്രിയയിലേക്ക്, അനുഭവത്തെ ഒറ്റപ്പെട്ട സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക്, നന്മയെ സ്വാര്‍ഥലാഭത്തിലേക്ക് ചുരുക്കാം. എല്ലാറ്റിനുമുപരിയായി, ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും അതുല്യതയെ, അവന്റെയോ അവളുടെയോ കഥയെ നിഷേധിക്കുകയുമാകാം. സ്ഥിതിവിവരക്കണക്കുകളുടെ ഒരു കുത്തൊഴുക്കില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിന്റെ മൂര്‍ത്തത അലിഞ്ഞുചേരുന്നു.
ഡിജിറ്റല്‍ വിപ്ലവം നമുക്ക് കൂടുതല്‍ സ്വാതന്ത്ര്യം നല്‍കാം, എന്നാല്‍ അത് ഇക്കാലത്ത് ‘എക്കോ ചേംബറുകള്‍’ എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന മോഡലുകളില്‍ നമ്മെ തടവിലാക്കിയേക്കാം. അത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍, വിവരങ്ങളുടെ ബഹുസ്വരത വര്‍ധിപ്പിക്കുന്നതിനുപകരം, ആശയക്കുഴപ്പത്തിന്റെ ചെളിക്കുണ്ടില്‍ അകപ്പെടാനും കമ്പോളത്തിന്റെയോ ശക്തികളുടെയോ താല്പര്യങ്ങള്‍ക്ക് നാം ഇരയാകാനും സാധ്യതയുണ്ട്. ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ ഉപയോഗം ഗ്രൂപ്പ് ചിന്തയിലേക്കും, സ്ഥിരീകരിക്കാത്ത ഡാറ്റയുടെ ശേഖരണത്തിലേക്കും, കൂട്ടായ എഡിറ്റോറിയല്‍ ചുമതലയുടെ അവഗണനയിലേക്കും നയിക്കുമെന്നത് അസ്വീകാര്യമാണ്. ‘വലിയ ഡാറ്റ’യിലെ യാഥാര്‍ഥ്യത്തിന്റെ പ്രതിനിധാനം, യന്ത്രങ്ങളുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തിന് എത്ര ഉപകാരപ്രദമാണെങ്കിലും, ആത്യന്തികമായി കാര്യങ്ങളുടെ സത്യത്തിന്റെ ഗണ്യമായ നഷ്ടം, പരസ്പര ആശയവിനിമയത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുകയും നമ്മുടെ മാനവികതയെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ജീവനുള്ള ബന്ധങ്ങളില്‍ നിന്ന് വിവരങ്ങള്‍ വേര്‍തിരിക്കാനാവില്ല. ഇവയില്‍ ശരീരവും യഥാര്‍ഥ ലോകത്തില്‍ മുഴുകലും ഉള്‍പ്പെടുന്നു; അവ ഡാറ്റ മാത്രമല്ല, മനുഷ്യാനുഭവങ്ങളും പരസ്പരബന്ധിതമാക്കുന്നു. അവര്‍ക്ക് മുഖങ്ങളോടും മുഖഭാവങ്ങളോടുമുള്ള സംവേദനക്ഷമത, അനുകമ്പ, പങ്കുവയ്ക്കല്‍ എന്നിവ ആവശ്യമാണ്.
യുദ്ധങ്ങളുടെ റിപ്പോര്‍ട്ടിംഗും തെറ്റായ വിവരങ്ങളുടെ പ്രചാരണങ്ങളിലൂടെ നടത്തുന്ന ‘സമാന്തര യുദ്ധവും’ നമുക്ക് സ്മരിക്കാം. തങ്ങള്‍ നേരില്‍ കണ്ടത് കാണാന്‍ നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നതിനായി ഡ്യൂട്ടിക്കിടെ പരിക്കേല്‍ക്കുകയോ കൊല്ലപ്പെടുകയോ ചെയ്ത എല്ലാ റിപ്പോര്‍ട്ടര്‍മാരെയും കുറിച്ച് നമുക്ക് ഓര്‍ക്കാം. കുട്ടികളുടെയും സ്ത്രീകളുടെയും പുരുഷന്മാരുടെയും കഷ്ടപ്പാടുകളുമായി നേരിട്ട് ബന്ധപ്പെടുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ യുദ്ധങ്ങളുടെ അസംബന്ധത്തെ നമുക്ക് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയൂ.
ആര്‍ട്ടിഫിഷ്യല്‍ ഇന്റലിജന്‍സിന്റെ ഉപയോഗത്തിന് വാര്‍ത്താവിനിമയ മേഖലയ്ക്ക് നല്ല സംഭാവന നല്‍കാന്‍ കഴിയും. അത് ഭൂമിയില്‍ പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ പങ്ക് ഇല്ലാതാക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അതിനെ പിന്തുണയ്ക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്നു. ആശയവിനിമയത്തിന്റെ പ്രൊഫഷണലിസത്തെ അത് വിലമതിക്കുന്നു, ഓരോ ആശയവിനിമയക്കാരനെയും അവന്റെ അല്ലെങ്കില്‍ അവളുടെ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളെക്കുറിച്ച് കൂടുതല്‍ ബോധവാന്മാരാക്കുന്നു, ഒപ്പം ആശയവിനിമയ പ്രവര്‍ത്തനത്തില്‍ വിവേചനാധികാരമുള്ള പങ്കാളികളാകാന്‍ എല്ലാ ആളുകളെയും പ്രാപ്തരാക്കുന്നു.
ഇക്കാര്യത്തില്‍, സ്വാഭാവികമായും നിരവധി ചോദ്യങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നുവരുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഉപയോക്താക്കള്‍ക്കൊപ്പം പ്രൊഫഷണലിസവും വിവര ആശയവിനിമയ മേഖലകളിലെ തൊഴിലാളികളുടെ അന്തസ്സും എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കും? പ്ലാറ്റ്ഫോമുകളുടെ പരസ്പര പ്രവര്‍ത്തനക്ഷമത എങ്ങനെ ഉറപ്പാക്കും? ഡിജിറ്റല്‍ പ്ലാറ്റ്ഫോമുകള്‍ വികസിപ്പിക്കുന്ന ബിസിനസ്സുകളെ പരമ്പരാഗത ആശയവിനിമയ മാധ്യമങ്ങളുടെ എഡിറ്റര്‍മാരെപ്പോലെ തന്നെ ഉള്ളടക്കവും പരസ്യവും സംബന്ധിച്ച ഉത്തരവാദിത്തങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കാന്‍ തങ്ങളെ എങ്ങനെ പ്രാപ്തമാക്കും? ഇന്‍ഡെക്സിംഗ്, ഡി-ഇന്‍ഡക്സിംഗ് എന്നിവയ്ക്കും വ്യക്തികളെയും അഭിപ്രായങ്ങളെയും ചരിത്രങ്ങളെയും സംസ്‌കാരങ്ങളെയും ആഘോഷിക്കാനോ റദ്ദാക്കാനോ കഴിവുള്ള സെര്‍ച്ച് എന്‍ജിനുകള്‍ക്കായുള്ള അല്‍ഗോരിതങ്ങളുടെ പ്രവര്‍ത്തനത്തെ നയിക്കുന്ന മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ എങ്ങനെ കൂടുതല്‍ സുതാര്യമാക്കും? വിവര പ്രോസസ്സിംഗിന്റെ സുതാര്യത എങ്ങനെയാണ് ഉറപ്പാക്കുന്നത്? രചനകളുടെ പിതൃത്വവും അജ്ഞാതത്വ കവചത്തിനു പിന്നില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഉറവിടങ്ങളുടെ കണ്ടെത്തലും എങ്ങനെ വേര്‍തിരിച്ചറിയാം? ഒരു ചിത്രമോ വീഡിയോയോ ഒരു സംഭവത്തെ ചിത്രീകരിക്കുകയാണോ അതോ അതിനെ അനുകരിക്കുകയാണോ എന്ന് എങ്ങനെ വ്യക്തമാക്കാം? ഒരു അല്‍ഗോരിതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വികസിപ്പിച്ച ഒരൊറ്റ സമീപനത്തെ പരിപോഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സ്രോതസ്സുകള്‍ ഒന്നായി ചുരുക്കുന്നത് എങ്ങനെ തടയാം? ബഹുസ്വരത സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും യാഥാര്‍ഥ്യത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ണ്ണതയെ ചിത്രീകരിക്കുന്നതിനും അനുയോജ്യമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം എങ്ങനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കും? സുസ്ഥിരമായ ഒരു സാങ്കേതികവിദ്യയെ ഇത്ര ശക്തവും ചെലവേറിയതും ഊര്‍ജം ഉപയോഗിക്കുന്നതുമാക്കാന്‍ എങ്ങനെ കഴിയും? വികസ്വര രാജ്യങ്ങള്‍ക്കും ഇത് എങ്ങനെ പ്രാപ്യമാക്കാം?
ഇവയ്ക്കും മറ്റു ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കും ലഭിക്കുന്ന ഉത്തരങ്ങള്‍, വിവരങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവേശനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി പുതിയ ജാതികളെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അങ്ങനെ ചൂഷണത്തിന്റെയും അസമത്വത്തിന്റെയും പുതിയ രൂപങ്ങള്‍ക്കു കാരണമാവുകയും ചെയ്യുമോ എന്ന് നിര്‍ണ്ണയിക്കും. അല്ലെങ്കില്‍, ശരിയായ വിവരങ്ങള്‍ പ്രമോട്ട് ചെയ്യുന്നതിലൂടെ കൂടുതല്‍ സമത്വത്തിലേക്കും വ്യക്തികളുടെയും ജനങ്ങളുടെയും വിവിധ ആവശ്യങ്ങളെ നന്നായി ചിട്ടപ്പെടുത്തിയതും ബഹുസ്വരതയുള്ളതുമായ വിവര ശൃംഖലയ്ക്കുള്ളില്‍ അംഗീകരിക്കുന്നത് സാധ്യമാക്കുന്നതിലൂടെ നാം അനുഭവിക്കുന്ന യുഗകാല മാറ്റത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതല്‍ അവബോധത്തിലേക്ക് നയിക്കാം. ഒരു വശത്ത്, അടിമത്തത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ രൂപത്തെ നമുക്ക് കാണാന്‍ കഴിയുമെങ്കില്‍, മറുവശത്ത്, നമുക്ക് കൂടുതല്‍ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനുള്ള ഒരു മാര്‍ഗം വിഭാവനം ചെയ്യാം. ഒന്നുകില്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട കുറച്ചുപേര്‍ക്ക് മറ്റുള്ളവരുടെ ചിന്തയെ വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്താനുള്ള സാധ്യത കാണാം, അല്ലെങ്കില്‍ എല്ലാ ആളുകള്‍ക്കും ചിന്തയുടെ വികാസത്തില്‍ പങ്കാളികളാകാന്‍ കഴിയും.
ഈ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് നാം നല്‍കുന്ന ഉത്തരം മുന്‍കൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതല്ല; അത് നമ്മെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. അല്‍ഗോരിതങ്ങള്‍ക്കുള്ള തീറ്റയായി മാറുമോ അതോ ജ്ഞാനത്തില്‍ വളരാന്‍ കഴിയാത്ത ആ സ്വാതന്ത്ര്യം കൊണ്ട് നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ പോഷിപ്പിക്കുമോ എന്ന് തീരുമാനിക്കേണ്ടത് നമ്മളാണ്. സമയം വിവേകത്തോടെ ഉപയോഗിക്കുകയും നമ്മുടെ പരാധീനതകളെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ അത്തരം ജ്ഞാനം പക്വത പ്രാപിക്കുന്നു. തലമുറകള്‍ക്കിടയിലുള്ള ഉടമ്പടിയില്‍, ഭൂതകാലത്തെ ഓര്‍ക്കുന്നവരും ഭാവിയിലേക്ക് നോക്കുന്നവരും തമ്മിലുള്ള ഉടമ്പടിയില്‍ അത് വളരുന്നു. വിവേചനത്തിനും ജാഗ്രതയ്ക്കുമുള്ള നമ്മുടെ കഴിവ് വര്‍ധിപ്പിക്കാനും അവയുടെ നിവൃത്തിയുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ കാര്യങ്ങള്‍ കാണാനും ഒരുമിച്ച് മാത്രമേ കഴിയൂ. നമ്മുടെ മാനവികതയ്ക്ക് അതിന്റെ സ്വാധീനം നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാന്‍, എല്ലാറ്റിനും മുമ്പുണ്ടായിരുന്ന ജ്ഞാനം നമുക്ക് അന്വേഷിക്കാം: പൂര്‍ണ്ണമായ മാനവ ആശയവിനിമയത്തിന്റെ സേവനത്തില്‍ നിര്‍മ്മിത ബുദ്ധിയുടെ സംവിധാനങ്ങള്‍ സ്ഥാപിക്കാനും ഇത് നമ്മെ സഹായിക്കും.
