മൈക്കല്‍ ഹനേകെയുടെ സംവിധാനത്തില്‍ 2012-ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ ചിത്രമാണ് ‘അമൂര്‍’. പാരീസിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍, വാര്‍ധക്യത്തിന്റെയും അസുഖത്തിന്റെയും വെല്ലുവിളികളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ജോര്‍ജസ് (ജീന്‍ ലൂയിസ് ട്രിന്റ്റിഗ്‌നന്റ്) ആനി (ഇമ്മാനുവല്‍ റിവ) എന്നീ ദമ്പതികളെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് കഥ വികസിക്കുന്നത്. വര്‍ഷങ്ങളായി വിവാഹിതരായ ഇവര്‍ ഇപ്പോള്‍ എണ്‍പതുകളിലാണ്.
ശരീരത്തിന്റെ ഒരുവശം ക്രമേണ തളര്‍ന്നുപോകുന്ന ആനിക്ക് തുടര്‍ച്ചയായ സ്‌ട്രോക്കുകള്‍ നേരിടേണ്ടി വരുന്നതാണ് ഇതിവൃത്തം. ജോര്‍ജസ് അവളുടെ പ്രാഥമിക പരിചാരകനാകുന്നു, കൂടാതെ വാര്‍ധക്യത്തിന്റെയും അസുഖത്തിന്റെയും വെല്ലുവിളികള്‍ ഒരുമിച്ച് അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോള്‍ അവരുടെ ബന്ധത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ണ്ണതകളിലേക്ക് സിനിമ കടന്നുപോകുന്നു. ആനിനോട് ജോര്‍ജസിന് അചഞ്ചലമായ സ്‌നേഹം ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, അവളുടെ മോശമായ ആരോഗ്യം ഇരുവരും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ ബാധിക്കുന്നു. അവരുടെ സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സഹിഷ്ണുതയുടെയും അതിരുകള്‍ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ആനിന്റെ അവസ്ഥ വഷളാകുമ്പോള്‍, തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭാര്യയുടെ അനിവാര്യമായ തകര്‍ച്ചയെ ജോര്‍ജസ് അഭിമുഖീകരിക്കണം, അതേസമയം നിസ്സഹായതയുടെയും നിരാശയുടെയും സ്വന്തം വികാരങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുകയും വേണം. ആനിന്റെ അസുഖത്തിന്റെ ബുദ്ധിമുട്ടുകളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ദമ്പതികള്‍ തമ്മിലുള്ള അടുപ്പമുള്ള നിമിഷങ്ങള്‍ ഈ സിനിമ ശക്തമായി പകര്‍ത്തുന്നു, അതുവഴി അവരുടെ ബന്ധത്തിന്റെ ആഴം എത്ര വലുതാണെന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
പ്രണയം, വാര്‍ധക്യം, മനുഷ്യബന്ധങ്ങളുടെ സങ്കീര്‍ണ്ണതകള്‍ എന്നിവയുടെ കറതീര്‍ന്ന അവതരണം. സ്വാഭാവികമായ വൈകാരിക തീവ്രതയോടും സത്യസന്ധതയോടും കൂടി പ്രണയത്തിന്റെ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചും മരണത്തിന്റെ അനിവാര്യതയെക്കുറിച്ചും ആഴത്തിലുള്ള ഉള്‍ക്കാഴ്ച്ച നല്‍കുന്നു.
വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടു കൂടി വികസിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളെ കയ്യൊതുക്കത്തോടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു സംവിധായകന്‍.
ജോര്‍ജസിനെയും ആനിനെയും ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് പൂര്‍ണ്ണമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞ, സങ്കീര്‍ണ്ണമായ വികാരങ്ങളുമുള്ള വ്യക്തികളായിട്ടാണ്.
ട്രിന്റിഗ്‌നന്റും റിവയും അതിശയിപ്പിക്കുന്ന ആഴവും ആധികാരികതയും പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു, പലപ്പോഴും അഭിനയത്തിന്റെ അതിശയിപ്പിക്കുന്ന മാനങ്ങളിലേക്കവര്‍ വളരുന്നു. അവരുടെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ സൂക്ഷ്മതകള്‍ തികഞ്ഞ സംവേദനക്ഷമതയോടെ പകര്‍ത്തുന്നു സംവിധായകന്‍. കട്ടിലില്‍ കിടക്കുന്ന ആനിന്റെ ചേതനയറ്റ ശരീരം കണ്ടെത്തുന്നതിനായി എമര്‍ജന്‍സി ജോലിക്കാര്‍ ജോര്‍ജസിന്റെയും ആനിന്റെയും അപ്പാര്‍ട്ട്‌മെന്റിലേക്ക് അതിക്രമിച്ചു കയറുന്ന ഒരു ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന രംഗത്തോടെയാണ് ചിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത്. ഈ ഓപ്പണിംഗ് സീക്വന്‍സ് സിനിമയുടെ ബാക്കി ഭാഗങ്ങള്‍ക്കുള്ള അന്തരീക്ഷം സജ്ജമാക്കുന്നു, കാരണം ഇതു മരണത്തിന്റെ കേന്ദ്രപ്രമേയം സ്ഥാപിക്കുകയും വരാനിരിക്കുന്ന ദാരുണമായ സംഭവങ്ങളെ മുന്‍കൂട്ടികാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവിടെനിന്ന്, ആഖ്യാനം പ്രാഥമികമായി ജോര്‍ജസിന്റെയും ആനിന്റെയും അപ്പാര്‍ട്ട്‌മെന്റിന്റെ പരിധിക്കുള്ളില്‍ വികസിക്കുന്നു, ഇത് കഥയുടെ വൈകാരിക സ്വാധീനം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുന്ന അടുപ്പവും അടഞ്ഞ അന്തരീക്ഷവും സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
വാര്‍ധക്യം മൂലമുള്ള ശാരീരികവും വൈകാരികവുമായ ആഘാതത്തിന്റെ നേര്‍ചിത്രീകരണമാണ് ‘അമോര്‍’ ന്റെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ വശങ്ങളിലൊന്ന്. സ്‌ട്രോക്കുകളുടെ ഒരു പരമ്പരയെ തുടര്‍ന്ന് ആനിന്റെ ആരോഗ്യം മോശമാകുമ്പോള്‍, അവളുടെ പതനത്തിന്റെ വേദനാജനകമായ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കാന്‍ ജോര്‍ജ് നിര്‍ബന്ധിതനാകുന്നു. നടത്തം, സംസാരം തുടങ്ങിയവ ചെയ്യാന്‍ പ്രയാസം നേരിടേണ്ടിവരുന്ന ആനിയുടെ രംഗങ്ങള്‍ ഹൃദയഭേദകമാണ്, ഇതു മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ ദുര്‍ബലതയെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തമായ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു.
എന്നിരുന്നാലും, നിരാശയ്ക്കും കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ക്കുമിടയില്‍, ‘അമൂര്‍’ ശാന്തമായ സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും ആര്‍ദ്രതയുടെയും നിമിഷങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തുന്നു. ആനിനോടുള്ള അചഞ്ചലമായ പ്രണയം ജോര്‍ജസിന്റെ സൗമ്യമായ ആംഗ്യങ്ങളിലും കാരുണ്യപ്രവൃത്തികളിലും പ്രകടമാണ്.
അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ പ്രഭാതഭക്ഷണം കൊടുക്കുമ്പോഴും, കിടക്കയില്‍ പത്രം വായിച്ചു കൊടുക്കുമ്പോഴും ഈ അടുപ്പത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍, അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന വെല്ലുവിളികള്‍ക്കിടയിലും അവരുടെ ബന്ധത്തിന്റെ ശാശ്വതമായ കരുത്ത് പ്രകടമാക്കി കൂടുതല്‍ വേദനാജനകമായ നിമിഷങ്ങളെ നേരിടാനുള്ള തന്റേടം നല്‍കുന്നു.
പ്രണയത്തിനും വാര്‍ധക്യത്തിനുമപ്പുറം ‘അമൂര്‍’, രോഗത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ മനുഷ്യര്‍ ആര്‍ജ്ജിച്ചെടുക്കുന്ന കരുത്തിനെ കാണിച്ചുതരുന്നു. ആനിന്റെ അവസ്ഥ വഷളായതോടെ, അവളുടെ പരിചരണത്തെക്കുറിച്ചും മുന്നോട്ടുള്ള ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുമുള്ള ചോദ്യങ്ങളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നുണ്ട് ജോര്‍ജസ്. ഈ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളുടെ ധാര്‍മ്മിക പ്രത്യാഘാതങ്ങള്‍ പരിഗണിക്കാന്‍ പ്രേക്ഷകരെക്കൂടി ക്ഷണിക്കുന്നുണ്ട് ചിത്രം. എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ക്കിടയിലും മനുഷ്യന്‍ വീണ്ടും മുന്നോട്ട് പോകും എന്നു കൂടി ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു.
ദൃശ്യപരമായി, സംവിധായകന്‍ പിന്തുടരുന്നതുമിനിമലിസ്റ്റ് ശൈലിയാണ്, ഓരോ സീനിന്റെയും വൈകാരിക ഭാരത്തിന് ഊന്നല്‍ നല്‍കുന്ന ലോംഗ് ടേക്കുകളും, സ്റ്റാറ്റിക്ക്യാമറാവര്‍ക്കുകളും ജോര്‍ജസിന്റെയും ആനിന്റെയും അപ്പാര്‍ട്ട്‌മെന്റിനുള്ളില്‍ കഥാപാത്രങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പെടലിന്റെയും തടവറയുടെയും ബോധത്തെ കൂടുതല്‍ അടിവരയിടുന്നു. ശബ്ദരൂപകല്‍പ്പന ആകര്‍ഷകമാണ്, സൂക്ഷ്മമായ ആംബിയന്റ് ശബ്ദങ്ങളും നിശബ്ദതകളും സിനിമയുടെ അന്തരീക്ഷത്തെ ശാന്തമായ ധ്യാനത്തിന്റെ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ചേര്‍ക്കുന്നു. ആത്യന്തികമായി, അഗാധമായ മാനവികതയില്‍ക്കൂടി പ്രണയം, നഷ്ടം, കാലം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള നോട്ടമാണ് ഈ സിനിമ. കാഴ്ചക്കാരെ ഓരോരുത്തരെയും സ്വന്തം മരണത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കാനും, പ്രതികൂലസാഹചര്യങ്ങളില്‍ പ്രണയത്തിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ത്ഥതലങ്ങളെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാനും പ്രാപ്തരാക്കുന്നു. പ്രതികൂല സാഹചര്യങ്ങള്‍ക്കിടയിലും അടിയുറച്ച പ്രണയത്തിന്റെ സ്ഥായിയായ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സാക്ഷ്യമാണ് ഈ സിനിമ. കാഴ്ചക്ക് ശേഷവും മനസ്സില്‍ തങ്ങിനില്‍ക്കുന്ന അവിസ്മരണീയമായ സിനിമാനുഭവമാണ് ‘അമൂര്‍’.
കാന്‍ ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ ഫിലിംഫെസ്റ്റിവലില്‍ Palme d’Or, മികച്ച വിദേശസിനിമക്കുള്ള ഓസ്‌കര്‍ അവാര്‍ഡും മറ്റു നിരവധി പുരസ്്കാരങ്ങളും ലഭിച്ചു അമൂറിന്. ലോകത്തിലെ മികച്ച ചലച്ചിത്ര കലാകാരന്മാരില്‍ ഒരാളാണ് മൈക്കല്‍ ഹനേകെ. നടനും സംവിധായകനും തിരക്കഥാകൃത്തുമായ അദ്ദേഹം ഫ്രഞ്ച്, ജര്‍മ്മന്‍, ഇംഗ്ലീഷ് എന്നീ ഭാഷകളില്‍ സിനിമകള്‍ എഴുതി സംവിധാനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.
