പ്രഫ. ഷാജി ജോസഫ്
സംവിധായകന്‍ മാര്‍ക്ക് ഹെര്‍മന്‍
മനുഷ്യരെ മനുഷ്യരായിപ്പോലും പരിഗണിക്കാതെ അവന്റെ ജാതിയിലൂടെയും മതത്തിലൂടെയും കാണുകയും ജീവിക്കാനുള്ള അടിസ്ഥാന അവകാശം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ചുറ്റുപാടുകള്‍ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളില്‍ മറ്റൊരു സമുദായത്തിനെതിരായ വിദ്വേഷത്തിന്റെ വിത്ത് പാകുകവഴി വംശീയ ഉന്മൂലനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കെതിരെയുള്ള ചൂണ്ട് പാലകയാണീ സിനിമ.
വരയുള്ള പൈജാമ ധരിച്ച ആണ്‍കുട്ടി: നിഷ്‌ക്കളങ്കതയുടെയും ക്രൂരതയുടെയും ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായ കഥ. ഐറിഷ് നോവലിസ്റ്റ് ജോണ്‍ ബോയ്‌ന്റെ അതേ പേരിലുള്ള നോവലിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി മാര്‍ക്ക് ഹെര്‍മന്‍ സംവിധാനം ചെയ്ത ‘ദ ബോയ് ഇന്‍ ദി സ്‌ട്രൈപ്പ്ഡ് പൈജാമസ്’, രണ്ട് ബാലന്മാരുടെ കണ്ണിലൂടെയുള്ള ഹോളോകോസ്റ്റിന്റെ തീവ്രവും വേദനിപ്പിക്കുന്നതുമായ ചിത്രീകരണമാണ്. 2008-ല്‍ പുറത്തിറങ്ങിയ, ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും ഇരുണ്ട കാലഘട്ടങ്ങളിലൊന്നിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ബാല്യത്തിന്റെ നിഷ്‌കളങ്കത പകര്‍ത്തുന്ന ഈ സിനിമ പ്രേക്ഷകരില്‍ ആഴത്തിലുള്ള വൈകാരിക അനുഭവം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഹോളോകോസ്റ്റിന്റെ ഭാഗമായി കൊല്ലപ്പെട്ട അറുപതുലക്ഷത്തോളം ജൂതന്മാരില്‍ പതിനഞ്ചു ലക്ഷത്തോളം കുട്ടികളായിരുന്നു. കോണ്‍സണ്‍ട്രേഷന്‍ ക്യാമ്പിലെ നരകതുല്യമായ ജീവിതങ്ങള്‍ ഒരു നാസി പട്ടാള ഓഫീസറുടെ എട്ടുവയസുകാരന്‍ മകന്‍ ബ്രൂണോയുടെ (ആസബട്ടര്‍ ഫീല്‍ഡ്) കാഴ്ചകളിലൂടെയാണ് ചിത്രത്തില്‍ ആവിഷ്‌കരിക്കുന്നത്.
തടങ്കല്‍പ്പാളയത്തിന്മേല്‍ നോട്ടം വഹിക്കാന്‍ സ്ഥാനക്കയറ്റം ലഭിച്ചെത്തിയ ബ്രൂണോയുടെ പിതാവും നാസി കമാന്ററുമായ റാള്‍ഫും കൂടെ ഭാര്യ എല്‍സയും മകള്‍ ഗ്രീറ്റലും ക്യാമ്പിന് സമീപമുള്ള ഒരു വീട്ടിലേക്ക് മാറുന്നു. ബ്രൂണോ ക്യാമ്പിനെ ഒരു ഫാമായിട്ടാണ് ആദ്യം കാണുന്നത്. ഏകാന്തതയും ജിജ്ഞാസയും കൂട്ടുള്ള ബ്രൂണോ തന്റെ പുതിയ ചുറ്റുപാടുകള്‍ അന്വേഷിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ക്യാമ്പില്‍ തടവിലാക്കപ്പെട്ട ‘വരയുള്ള പൈജാമ’ ധരിക്കുന്ന അതേ പ്രായത്തിലുള്ള, ഒരു ജൂത ബാലനായ ഷ്മുവലിനെ (ജാക്ക്‌സ്‌കാന്‍ലോണ്‍) കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ഫാമിലെ ചിമ്മിനിയില്‍ നിന്നുയരുന്ന കറുത്തപുകയും, വരകളുള്ള പൈജാമ ധരിച്ച മനുഷ്യരെയും അവനു അവ്യക്തമായി കാണാനാകും.
ചിമ്മിനിയില്‍ നിന്നുയരുന്ന പുകയുടെ ദുര്‍ഗന്ധത്തെക്കുറിച്ച് റാള്‍ഫിന്റെ കീഴുദ്യോഗസ്ഥനായ മനുഷ്യന്‍ ഒരിക്കല്‍ പറയുന്നുണ്ട് ‘ജൂതന്‍മാര്‍ കത്തുമ്പോള്‍ പോലും ദുര്‍ഗന്ധമാണ് ‘ അത്രയ്ക്കു വെറുപ്പ് നിറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ഞെട്ടലോടെയാണ് നമുക്ക് സ്വീകരിക്കാനാകുക.
ബ്രൂണോയും ഷ്മുവലും തമ്മിലുള്ള നിഷ്‌കളങ്കമായ സൗഹൃദമാണ് സിനിമയുടെ കാതല്‍. ക്യാമ്പിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ സ്വഭാവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ബ്രൂണോയുടെ അജ്ഞതയും അതിന്റെ മുള്ളുവേലികള്‍ക്കുള്ളില്‍ ഷ്മുവലിന്റെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യവും തമ്മിലുള്ള കടുത്ത വൈരുദ്ധ്യം എടുത്തു കാണിക്കുന്ന അവരുടെ ഇടപെടലുകള്‍ ഹൃദയസ്പര്‍ശിയായതും ദുരന്തപൂര്‍ണവുമാണ്. ശാരീരികവും പ്രത്യയശാസ്ത്രപരവുമായ തടസ്സങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ള ഭീകരതകളെ മറികടക്കുന്ന ഒരു ബന്ധം അവര്‍ക്കിടയില്‍ രൂപപ്പെടുന്നു.
ആസാബട്ടര്‍ ഫീല്‍ഡ് ബ്രൂണോയായും ജാക്സ് കാൻലോൺ ഷ്മുവലായും ശ്രദ്ധേയമായ പ്രകടനം കാഴ്ച വയ്ക്കുന്നു, ബ്രൂണോ കഥാപാത്രത്തിന്റെ നിഷ്‌കളങ്കതയും സഹജമായ ദയയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുമ്പോള്‍ ഷ്മുവല്‍ ശാന്തമായ പ്രതിരോധ ശേഷിയും ദുര്‍ബലതയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു. അവരുടെ സൗഹൃദം ആധികാരികവും ആഴത്തില്‍ സ്പര്‍ശിക്കുന്നതുമാണ്. ബ്രൂണോയുടെ മാതാപിതാക്കളായി വേഷമിടുന്ന വെരാഫാര്‍മിഗയും ഡേവിഡ്‌തെവ്‌ലിസും നാസി ഭരണകൂടത്തില്‍ പങ്കാളികളായവര്‍ നേരിടുന്ന സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ധാര്‍മ്മികപോരാട്ടങ്ങളെ ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് ആഖ്യാനത്തിന് ആഴം കൂട്ടുന്നു.
ചിത്രത്തിന്റെ സംവിധാനവും ഛായാഗ്രഹണവും അവയുടെ ലാളിത്യത്താല്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്. നിശബ്ദവും ശാന്തവുമായ ബ്രൂണോയുടെ വീട്ടിലെ അന്തരീക്ഷവും തടങ്കല്‍പ്പാളയത്തിലെ ഇരുണ്ട, അടിച്ചമര്‍ത്തുന്ന അന്തരീക്ഷവും തമ്മിലുള്ള വൈരുദ്ധ്യവും സിനിമയുടെ പ്രമേയത്തെ കൃത്യമായി വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ബ്രൂണോയെയും ഷ്മുവലിനെയും വേര്‍പെടുത്തുകയും ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മുള്ളുവേലി പോലുള്ള ദൃശ്യരൂപകങ്ങളുടെ ഉപയോഗം കഥ പറച്ചിലിനെ കൂടുതല്‍ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നു.
‘ദിബോയ് ഇന്‍ ദി സ്‌ട്രൈപ്പ്ഡ് പൈജാമ’ യുടെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ വശങ്ങളിലൊന്ന് സങ്കല്‍പ്പിക്കാനാവാത്ത തിന്മയുടെ അകങ്ങളില്‍നിന്നും കണ്ടെടുക്കുന്ന നിരപരാധിത്വത്തിന്റെ അംശങ്ങളാണ്. മുതിര്‍ന്നവരുടെ ലോകത്തെ മലീനസ്സമാക്കുന്ന മുന്‍വിധികളുംവിദ്വേഷവും തൊട്ടുതീണ്ടാത്ത ബ്രൂണോയുടെ കണ്ണുകളിലൂടെ കളങ്കമില്ലാത്ത കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ ശുദ്ധതയും ലാളിത്യവും നമുക്ക് കാണാനാകും. ഈ നിരപരാധിത്വം ആത്യന്തികമായി തകരുമ്പോള്‍, ഹോളോകോസ്റ്റിന്റെ ഭീകരതയെയും അതിന്റെ ഉണര്‍വില്‍ നഷ്ടപ്പെടുന്ന നിഷ്‌കളങ്കതയെയും കുറിച്ചുള്ള ശക്തമായ വ്യാഖ്യാനമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു ഈ സിനിമ.
സിനിമയുടെ അവസാനം ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നതും ഹൃദയഭേദകവുമാണ്, ഇത്കാഴ്ചക്കാര്‍ക്ക് അഗാധമായ സങ്കടം സമ്മാനിക്കുന്നു. ഒരു വശത്തു വംശീയഹത്യയിലൂടെ മനുഷ്യരെ കൂട്ടമായി ഉന്മൂലനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ മറുവശത്തു മാനുഷികമൂല്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തമായ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലായും ഇത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു, ഭൂതകാലത്തെ ഓര്‍ക്കാനും ക്രൂരതകളില്‍ നിന്നും അതിക്രമങ്ങളില്‍നിന്നും മുക്തമായ ഭാവിക്കായി പരിശ്രമിക്കാനും പ്രേക്ഷകരെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു ഈ സിനിമ.
ഹോളോകോസ്റ്റിന്റെ ഭീകരതകളെ സിനിമ ലളിതമാക്കുന്നുവെന്ന ്ചില നിരൂപകര്‍ വാദിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ശക്തമായ വൈകാരിക പ്രതികരണം ഉളവാക്കുന്നതിലും സഹാനുഭൂതി വളര്‍ത്തുന്നതിലും സിനിമ നിഷേധിക്കാനാവാത്ത വിധം വിജയിക്കുന്നു.
ഉപസംഹാരമായി, ‘ദിബോയ് ഇന്‍ ദി സ്‌ട്രൈപ്പ്ഡ് പൈജാമ’ എന്നത് ബാല്യങ്ങളുടെ നിഷ്‌കളങ്കമായ കാഴ്ചകളിലൂടെ ഹോളോകോസ്റ്റിനെക്കുറിച്ചുള്ള സവിശേഷമായ ഒരു കാഴ്ചപ്പാട് മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്ന സിനിമയാണ്. അതിശക്തമായ പ്രകടനങ്ങള്‍, ഹൃദ്യമായ കഥ പറച്ചില്‍, കരുത്തുറ്റ ദൃശ്യങ്ങള്‍ എന്നിവ സംയോജിപ്പിച്ച് അവിസ്മരണീയമായ ഒരു സിനിമാറ്റിക് അനുഭവം സൃഷ്ടിക്കുന്നു ഇവിടെ. സിനിമയുടെ സന്ദേശം വ്യക്തവും പ്രാധാന്യമര്‍ഹിക്കുന്നതുമാണ്: മനുഷ്യരെ മനുഷ്യരായിപ്പോലും പരിഗണിക്കാതെ അവന്റെ ജാതിയിലൂടെയും മതത്തിലൂടെയും കാണുകയും ജീവിക്കാനുള്ള അടിസ്ഥാന അവകാശം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ചുറ്റുപാടുകള്‍ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. മനുഷ്യഹൃദയങ്ങളില്‍ മറ്റൊരു സമുദായത്തിനെതിരായ വിദ്വേഷത്തിന്റെ വിത്ത് പാകുകവഴി വംശീയ ഉന്മൂലനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കെതിരെയുള്ള ചൂണ്ട് പാലകയാണീ സിനിമ.
