കൊലപാതകം അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വങ്ങളാകുമ്പോള്‍

കെ.ആര്‍ മീരയുടെ ആരാച്ചാര്‍ എന്ന നോവലില്‍ നോവലിസ്റ്റ് എഴുതുന്നു ”ആരുടെയെങ്കിലുമൊക്കെ മരണം എല്ലാവര്‍ക്കും ആവശ്യമുണ്ട്…’ കുറ്റവാളികളെ രോഗികളോട് ഡോക്ടര്‍ എന്നവണ്ണം സമൂഹം പെരുമാറണമെന്ന സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ മഹത്വം ആഗ്രഹിക്കുന്നതോടൊപ്പം ഈ സമൂഹത്തിന്റെ നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടി ചില കുറ്റവാളികള്‍ വധിക്കപ്പെടണം എന്നാണ് എന്റെ എളിയ അഭിപ്രായം. എന്നാല്‍ പരമോന്നത നീതിപീഠം സര്‍ക്കാരിനോട് നിര്‍ദ്ദേശിച്ചത് പോലെ തൂക്കുകയറില്‍ വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കുന്ന സമ്പ്രദായം നിര്‍ത്തലാക്കി കുറച്ചുകൂടി മനുഷ്യത്വപരമായ വധശിക്ഷാ സമ്പ്രദായം ഏര്‍പ്പാടാക്കാന്‍ ഭരണകൂടം മുന്‍കയ്യെടുക്കണം.

ആളെ കൊല്ലുന്ന രാഷ്ട്രീയത്തിനും ആശയത്തിനും കൂട്ട വധശിക്ഷ വിധിച്ച് അത്യപൂര്‍വ വിധി എന്ന് തുടങ്ങുന്ന മാതൃഭൂമി ദിനപത്രത്തിലെ വാര്‍ത്ത വായിച്ചാണ് ഇന്നത്തെ പ്രഭാതം ഞാന്‍ കൊണ്ടാടിയത്.

ഇന്ത്യയിലെ വധശിക്ഷ ‘അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അപൂര്‍വം’ എന്ന സിദ്ധാന്തത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. വധശിക്ഷ ഐപിസി പ്രകാരം നല്‍കുന്ന ഏറ്റവും കഠിനമായ ശിക്ഷകളിലൊന്നാണ്. ഇവിടെ ഒരു ചോദ്യം ഉയരുന്നു:
എത്ര തന്നെ ഹീനമായ ഒരു തെറ്റ് ചെയ്താലും ഒരു വ്യക്തിയുടെ ജീവന്‍ അപഹരിക്കാന്‍ രാജ്യത്തിന് അവകാശമുണ്ടോ? ഈ ചോദ്യത്തിന്റെ ഉത്തരത്തിനു രണ്ടു വാദമുഖങ്ങളുടെ വിശകലനം അനിവാര്യമാകുന്നു.
സദാചാരവാദികളുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍ കുറ്റകൃത്യവാസനയുള്ള മറ്റൊരുവ്യക്തിയെ കുറ്റകൃത്യം ചെയ്യുന്നതില്‍ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കേണ്ടതിന് വധശിക്ഷ ആവശ്യമാണ്. പുരോഗമനവാദികളുടെ വീക്ഷണ പ്രകാരം കോടതി നിര്‍ബന്ധമാക്കിയ ഒരു ജുഡീഷ്യല്‍ ജീവനെടുക്കല്‍ മാത്രമാണ് വധശിക്ഷ. ക്രിമിനല്‍ നിയമശാസ്ത്രത്തിന്റെ വിശകലന പ്രകാരം
വധശിക്ഷ നല്‍കുന്നത് അങ്ങേയറ്റത്തെ അല്ലെങ്കില്‍ ‘അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വങ്ങളായ കേസുകളില്‍” (The rarest of rare cases)മാത്രമാകണം.
കൊടിയകുറ്റകൃത്യം, അത് സമൂഹത്തിന് വലിയ അപകടമാണ്. കുറ്റവാളി വധശിക്ഷയ്ക്ക് അര്‍ഹനാണോ എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നതില്‍ കുറ്റകൃത്യം സമൂഹ മനഃസാക്ഷിയില്‍ ഏല്‍പ്പിക്കുന്ന ആഘാതത്തിന്റെ തോത് എത്ര മാത്രമാണെന്ന നിഗമനം അനിവാര്യമാകുന്നു. മാത്രമല്ല വ്യക്തിഗത സവിശേഷതകളും സാഹചര്യങ്ങളും കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ ഗൗരവവും കണക്കിലെടുക്കണം. അക്കാരണത്താല്‍ തന്നെ ശിക്ഷ കുറ്റവാളിയുടെ പ്രവൃത്തിയുടെ ഗൗരവത്തെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കണം.

ഇന്ത്യന്‍ നിയമത്തിന് വധശിക്ഷയെക്കുറിച്ച് സ്ഥിരമായ ഒരു വീക്ഷണം ഇല്ല. അത് പൂര്‍ണ്ണമായും നിരോധിക്കുന്നുമില്ല താനും. ഇന്ത്യയിലെ വധശിക്ഷ അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വമായ കേസുകളില്‍ മാത്രമായി പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു – സെക്ഷന്‍-121 (രാജ്യത്തിനെതിരെ ആയുധം ഉയര്‍ത്തല്‍), സെക്ഷന്‍-302 (കൊലപാതകം), സെക്ഷന്‍-364 എ (തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകല്‍) തുടങ്ങിയവ വധശിക്ഷ അര്‍ഹിക്കുന്ന കുറ്റകൃത്യങ്ങളില്‍ ചിലതാണ്. ‘അപൂര്‍വ്വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വം’സിദ്ധാന്തത്തെ രണ്ട് ഉപഭാഗങ്ങളായി തിരിക്കാം: സാഹചര്യങ്ങള്‍ വഷളാക്കുന്നതും(
Aggravating circumstances), ലഘൂകരിക്കുന്നതും (Mitigating circumstances).
വഷളാക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങളില്‍ ജഡ്ജിക്ക് തന്റെ വിവേചന ബുദ്ധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ വധശിക്ഷ നിര്‍ബന്ധിക്കാം.

ലഘൂകരിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങളില്‍, ബെഞ്ച് അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വമായി പരിഗണിച്ച് കുറ്റകൃത്യത്തിന് വധശിക്ഷ നല്‍കില്ല. തുറന്ന കണ്ണും ചെവിയും വിവേകപൂര്‍വമായി ഉപയോഗിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത ജഡ്ജിക്ക് വന്നു ചേരുന്നു.

പുരാതന കാലം മുതല്‍ ഇന്ത്യയില്‍ വധശിക്ഷ നിലവിലുണ്ട്, എന്നിരുന്നാലും, അതിന്റെ രീതികള്‍ കാലാകാലങ്ങളില്‍ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പുരാതന മതഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ വധശിക്ഷയെ കുറിച്ച് പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ മുഗളന്മാര്‍ വധശിക്ഷ വളരെ നിഷ്ഠൂരമായാണ് നല്‍കിയിരുന്നത്. ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ കാലത്ത് ഈ പ്രാകൃതമായ ഹൃദയഭേദകമായ വധശിക്ഷാ രീതി ഉപേക്ഷിച്ചു. തൂക്കിക്കൊല്ലുന്ന രീതിയാണ് അവര്‍ സ്വീകരിച്ചത്.
എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ ഈ വധശിക്ഷ ‘അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വമായ’ കേസുകളില്‍ മാത്രമാണ് നല്‍കുന്നത്.

‘അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വം’ സിദ്ധാന്തം 1980-ല്‍ ബച്ചന്‍ സിംഗ് കേസില്‍ സുപ്രീം കോടതി അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വം സിദ്ധാന്തം നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു. അപ്പോള്‍ ജീവപര്യന്തം തടവ് നിയമവും വധശിക്ഷഅതിന്റെ ഒഴിവാക്കലു(exception)മായിഇന്ത്യയില്‍. മച്ചി സിംഗ് കേസില്‍, ഒരു കേസ് അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വമാകുന്നതിനുള്ള മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ കോടതി നിര്‍ദ്ദേശിച്ചു.

1. കൊലപാതകം ചെയ്യുന്ന രീതി – തീവ്രമായ സാമൂഹിക രോഷം ഉണര്‍ത്തുമാറ് വളരെ ക്രൂരവും പരിഹാസ്യവും പൈശാചികവുമായ രീതിയില്‍ കൊലപാതകംചെയ്യുമ്പോള്‍,  ഉദാഹരണത്തിന്, എ. ഇരയെ ജീവനോടെ ചുട്ടെടുക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ ഇരയുടെ വീടിന് തീയിടുമ്പോള്‍. ബി.  അവന്റെ/ അവളുടെ മരണത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ പ്രവൃത്തികളാല്‍ ഇരപീഡിപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍. സി. ഇരയുടെ ശരീരം നിഷ്‌കരുണം വികൃതമാക്കുകയോ കഷണങ്ങളായി മുറിക്കുകയോ ചെയ്യുമ്പോള്‍.

2. കൊലപാതകത്തിനുള്ള പ്രേരണ – ഒരു കൊലപാതകം സമ്പൂര്‍ണ അധഃപതനവും ക്രൂരതയും ആയിരിക്കുമ്പോള്‍; ഉദാഹരണം. എ. ഒരു വാടക കൊലയാളി പണത്തിന്റെ പ്രതിഫലത്തിനു വേണ്ടിയാണ് കൊല്ലുന്നത്.
ബി. സ്വത്തിന്റെയോ മറ്റോ നിയന്ത്രണം നേടാനുള്ള ചിന്താപൂര്‍വ്വമായ രൂപകല്‍പ്പന ഉള്‍പ്പെടുന്ന ശീതരക്ത കൊലപാതകം,(Cold blooded murder)

3. സാമൂഹികമായി ഹീനമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങള്‍ – പിന്നാക്ക വിഭാഗത്തില്‍പ്പെട്ട ഒരാള്‍ കൊല്ലപ്പെടുമ്പോള്‍. സ്ത്രീധന മരണം എന്നറിയപ്പെടുന്ന വധുവിനെ ചുട്ടുകൊല്ലുന്ന കേസുകളും ഇതില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നുണ്ട്.

4. കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ വ്യാപ്തി – കുറ്റകൃത്യങ്ങളുടെ അനുപാതം വളരെ ഉയര്‍ന്നതായിരിക്കുമ്പോള്‍, ഉദാഹരണത്തിന്, ഒന്നിലധികം കൊലപാതകങ്ങള്‍.

5. കൊലപാതകത്തിന് ഇരയായ വ്യക്തിയുടെ വ്യക്തിത്വം – കൊലപാതകത്തിന്റെ ഇര നിരപരാധിയായിരിക്കുമ്പോള്‍ കുട്ടി, നിസ്സഹായയായ ഒരു സ്ത്രീ അല്ലെങ്കില്‍ വാര്‍ദ്ധക്യമോ വൈകല്യമോ ബാധിച്ച വ്യക്തി, ഒരു പൊതുവ്യക്തി മുതലായവ.

അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍bം എന്ന തത്വത്തിന്റെ വ്യാപ്തി വളരെ ബൃഹത്താണ്.
ജഗ്മോഹന്‍ സിംഗ് സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് യു.പി. 1973 കേസില്‍ വധശിക്ഷയുടെ ഭരണഘടനാ സാധുത സുപ്രീം കോടതി ശരിവച്ചു. ഭാവിയില്‍ കുറ്റകൃത്യം ചെയ്യാനുള്ള കുറ്റവാളികളെ തടയുന്നതിനുള്ള ഒരു ഉപാധി എന്നതില്‍ അപ്പുറം കുറ്റം അപ്പാടെ സമൂഹം നിരസിക്കുന്നതിനെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. വധശിക്ഷ നീക്കം ചെയ്തുകൊണ്ടുള്ള ഒരു പരീക്ഷണത്തിന് ഇന്ത്യന്‍ സമൂഹം തയ്യാറല്ല എന്നും കോടതി പറഞ്ഞു. വധശിക്ഷയുടെ ഭരണഘടനാ സാധുത ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ബച്ചന്‍ സിംഗ് കേസില്‍ ചില നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നുവന്നു.

തീവ്രമായ കേസുകളിലല്ലാതെ വധശിക്ഷ വിധിക്കുകയെന്ന തീവ്രനടപടി പ്രയോഗിക്കേണ്ടതില്ല. വധശിക്ഷ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിന് മുമ്പ്, കുറ്റവാളിയുടെ സാഹചര്യങ്ങള്‍ പരിശോധിക്കണം. ജീവപര്യന്തം തടവ് നിയമവും, വധശിക്ഷ അപവാദവുമാകണം. മറ്റൊരു വിധത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍, ജീവപര്യന്തം തടവ് ശിക്ഷ പൂര്‍ണ്ണമായി അപര്യാപ്തമാകുന്ന കേസുകളില്‍ മാത്രമേ വധശിക്ഷ നല്‍കാവൂ. കുറ്റകൃത്യത്തിന്റെ കൃത്യമായ സാഹചര്യങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് മതിയായ ശിക്ഷയില്ലാതെ വരുമ്പോഴാണ് വധശിക്ഷയ്ക്ക് കോടതി ഉത്തരവ് വിടേണ്ടത്. ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതും ലഘൂകരിക്കുന്നതും ആയ എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളുടെയും ഒരു ബാലന്‍സ് ഷീറ്റ് തയ്യാറാക്കേണ്ടതുണ്ട്. ലഘൂകരണവ്യവസ്ഥകള്‍ (Mitigating circumstances)ക്ക്പൂര്‍ണ്ണ പ്രാധാന്യം നല്‍കണം, അതുവഴി ഒരു സന്തുലിതാവസ്ഥ കൈവരിക്കാനാകും.

അഞ്ച് മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ പരാമര്‍ശിച്ച് കോടതി അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വം എന്നതിന്റെ വ്യാപ്തി വിപുലീകരിച്ചു. ‘അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അത്യപൂര്‍വം’ എന്ന സിദ്ധാന്തം ബച്ചന്‍ സിങ്ങിന്റെ സുപ്രധാന കേസില്‍ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
കേഹാര്‍ സിംഗ് വേഴ്‌സസ് ഡല്‍ഹി അഡ്മിനിസ്‌ട്രേഷന്‍ കേസില്‍ വിചാരണ കോടതിയുടെ വധശിക്ഷ സുപ്രീം കോടതി ശരിവച്ചു. ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ വധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് വിചാരണ കോടതി പുറപ്പെടുവിച്ച വധശിക്ഷയും വധശിക്ഷ സ്ഥിരീകരിച്ച ഹൈക്കോടതി നിലപാടും അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് കേഹര്‍ സിംഗ്, ബല്‍ബീര്‍ സിംഗ് സാവന്ത് സിംഗ് എന്നിവരെ ശ്രീമതി ഇന്ദിരാഗാന്ധി കേസില്‍ കുറ്റക്കാരായി കോടതി സ്ഥിരീകരിച്ചു. ഐപിസി 1860-ലെ സെക്ഷന്‍ 302, 120ബി,34, 109 എന്നിവ അവരുടെ മേല്‍ ചുമത്തപ്പെട്ടു. കൊലപാതകങ്ങളില്‍ അപൂര്‍വമായ ഒന്നാണെന്ന് കോടതി വിലയിരുത്തി.
ഒരു പ്രൊഫഷണല്‍ കൊലപാതകിക്കും ആസൂത്രകനും അസാധാരണമായ ശിക്ഷ ആവശ്യപ്പെടുന്ന അപൂര്‍വകേസുകളില്‍ വധശിക്ഷയെ കോടതികള്‍ ആശ്രയിക്കുന്നു. സുപ്രീം കോടതിയുടെ അഭിപ്രായത്തില്‍, കുറ്റകൃത്യത്തെ വ്യത്യസ്ത കോണുകളില്‍ നിന്ന് കാണണം. വധശിക്ഷ ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടനയുടെ ആര്‍ട്ടിക്കിള്‍ 21 ലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ ലംഘിക്കുന്നില്ല.

ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശവും വ്യക്തിസ്വാതന്ത്ര്യവും കൊടും കുറ്റവാളികള്‍ക്ക് നല്‍കരുതെന്നും നിയമത്താല്‍ സംസ്ഥാപിതമായ ഒരു പ്രക്രിയയിലൂടെ അവരുടെ ജീവന്‍ എടുക്കാം എന്നുമാണ് ഭരണഘടനയുടെ ഇരുപത്തിയൊന്നാമത്തെ അനുച്ഛേദത്തിലെ ജീവിക്കാനുള്ള അവകാശത്തിന്റെ സാരം.
കെ.ആര്‍ മീരയുടെ ആരാച്ചാര്‍ എന്ന നോവലില്‍ നോവലിസ്റ്റ് എഴുതുന്നു ”ആരുടെയെങ്കിലുമൊക്കെ മരണം എല്ലാവര്‍ക്കും ആവശ്യമുണ്ട്…’ കുറ്റവാളികളെ രോഗികളോട് ഡോക്ടര്‍ എന്നവണ്ണം സമൂഹം പെരുമാറണമെന്ന സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ മഹത്വം ആഗ്രഹിക്കുന്നതോടൊപ്പം ഈ സമൂഹത്തിന്റെ നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടി ചില കുറ്റവാളികള്‍ വധിക്കപ്പെടണം എന്നാണ് എന്റെ എളിയ അഭിപ്രായം. എന്നാല്‍ പരമോന്നത നീതിപീഠം സര്‍ക്കാരിനോട് നിര്‍ദ്ദേശിച്ചത് പോലെ തൂക്കുകയറില്‍ വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കുന്ന സമ്പ്രദായം നിര്‍ത്തലാക്കി കുറച്ചുകൂടി മനുഷ്യത്വപരമായ വധശിക്ഷാ സമ്പ്രദായം ഏര്‍പ്പാടാക്കാന്‍ ഭരണകൂടം മുന്‍കയ്യെടുക്കണം. വധശിക്ഷ അര്‍ഹിക്കാത്ത കുറ്റങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് തിരുത്തല്‍, പുനരാധിവാസം, ചികിത്സ മുതലായ ആധുനികചിന്താ സരണികളുടെ പ്രയോഗവത്കരണത്തിന്റെ പ്രയോജനം ലഭിക്കുന്നുവെന്ന് കോടതികളും സര്‍ക്കാരും ഉറപ്പാക്കുകയും വേണം.