ബിജോ സില്വേരി
ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് മേരി വട്ടപ്പറമ്പില് ടിഒസിഡി 1938-ല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ആധികാരിക ചരിത്രഗ്രന്ഥത്തിന്റെ പുനഃപ്രകാശനത്തിലൂടെ മഞ്ഞുമ്മല് നിഷ്പാദുക കര്മലീത്താ സമൂഹം തങ്ങളുടെ അച്ചടി മാധ്യമശുശ്രൂഷാ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ മഹിമ വീണ്ടും ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു, ലത്തീന് കത്തോലിക്കാ സമൂഹത്തിന്റെ സ്വത്വബോധത്തിന്റെ ഉല്ക്കര്ഷവും.
മഞ്ഞുമ്മല് കര്മലീത്താ സമൂഹത്തിലെ ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് വട്ടപ്പറമ്പില് ടിഒസിഡിയുടെ മാസ്റ്റര്പീസായി ഗണിക്കപ്പെടുന്ന കൃതിയാണ് 1938-ല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് കൃസ്ത്യാനികള്’ (ദ് ലാറ്റിന് ക്രിസ്റ്റ്യന്സ് ഓഫ് മലബാര്) എന്ന ചരിത്രപുസ്തകം. ലത്തീന് ക്രൈസ്തവരെ കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ആദ്യത്തെ മലയാള പഠനഗ്രന്ഥമാണതെന്നു പറയാം. ലത്തീന് കത്തോലിക്കരുടെ മാത്രമല്ല, കേരളത്തിന്റെ മൊത്തം ചരിത്രവും ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് പറഞ്ഞുപോകുന്നുണ്ട്. കേരളത്തിലെ ലത്തീന്കാരുടെ ഉദ്ഭവം, അവരുടെ സാമൂഹിക സ്ഥിതി, ജീവിതശൈലി തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങള് ആഴത്തില് പഠിച്ച് 13 വര്ഷം കൊണ്ട് ആദ്യപ്രതി തയാറാക്കിയശേഷം വീണ്ടും പത്തുവര്ഷമെടുത്ത് കൂടുതല് രേഖകളും തെളിവുകളും ശേഖരിച്ച് കൃത്യമായി രേഖപ്പെടുത്തിയാണ് ആ ഗ്രന്ഥം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. ഒന്നാം പതിപ്പിന് ഇംഗ്ലീഷില് ആമുഖം എഴുതിയത് സര്ദാര് കെ.എം. പണിക്കരാണ്; മലയാളം ആമുഖം രചിച്ചത് പ്രഫസര് ജി.എഫ്. പാപ്പാളിയും.
നിഷ്പാദുക കര്മലീത്താ സഭയുടെ മഞ്ഞുമ്മല് പത്താം പീയൂസ് പ്രോവിന്സിലെ ജ്യോതിര്ധര്മ്മ പബ്ലിക്കേഷന്സ് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ ആ വിശ്രുത ഗ്രന്ഥം പുനഃപ്രകാശനം ചെയ്യുകയാണ്. ‘വുള്ഗാത്ത എന്ന ലത്തീന് പ്രതിയില് നിന്നു ക.ദി.മൂ.സ. മഞ്ഞുമ്മേല് അമലോത്ഭവ ദൈവജനനിയിന് ആശ്രമ ഗുരുക്കളാല് വ്യാഖ്യാനസമേതം മലയാഴ്മയില് പരിഭാഷയാക്കപ്പെട്ടു’ എന്ന മുഖക്കുറിപ്പോടെ 1905-ല് എറണാകുളത്ത് കരകൗശലശാല അച്ചുക്കൂടത്തില് അച്ചടിച്ച കേരളത്തിലെ പ്രഥമ കത്തോലിക്കാ പുതിയ നിയമം (മഞ്ഞുമ്മല് പുതിയ നിയമം) മൂന്നു വാല്യങ്ങളായി 2020-ല് ഡോ. അഗസ്റ്റിന് മുല്ലൂര് ഒസിഡി റീപബ്ലിക്കേഷന് എഡിറ്ററായി പുനഃപ്രകാശനം ചെയ്തതിന്റെ തുടര്ച്ചയായി, മഞ്ഞുമ്മല് ആശ്രമത്തിന്റെ ചരിത്രപൈതൃക നിധിയില് നിന്ന് ആധുനിക മലയാളത്തിന് ലഭിക്കുന്ന മറ്റൊരു അമൂല്യഗ്രന്ഥമാണിത്. ഫാ. ലൂയിസ് വൈപ്പിശ്ശേരി, ഫാ. മൈക്കിള് പുത്തന്പറമ്പില്, ഫാ. പൊലിക്കാര്പ്പ് കടവിപ്പറമ്പില് എന്നിവര് തുടങ്ങിവച്ച മഞ്ഞുമ്മല് പുതിയ നിയമ പരിഭാഷയുടെ മൂന്നാം വാല്യത്തില് ലേഖനങ്ങള് വ്യാഖ്യാനസഹിതം പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയവരില് ഒരാള് ബ്രദര് ലെയോപോള്ഡ് മേരി വട്ടപ്പറമ്പില് അ സാങ്തൊ യോസഫ് ടിഒസിഡി എന്ന പേരുമുണ്ട്.
ഡോ. മാനുവല് റിബേരോ ഒസിഡി എഡിറ്റു ചെയ്ത് പുനഃപ്രകാശനം ചെയ്യുന്ന ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് കൃസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ പുതിയ പതിപ്പില്, കൂനമ്മാവിലെ തന്റെ വട്ടപ്പറമ്പില് കുടുംബത്തെക്കുറിച്ച് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് സ്വന്തം കൈപ്പടയില് കുറിച്ച ലഘുചരിത്രവും ഫാ. ജോണ് പള്ളത്ത് ഒസിഡി ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിനെക്കുറിച്ച് എഴുതിയ ലേഖനവും പീറ്റര് കുരിശിങ്കലിന്റെ ഗ്രന്ഥാവലോകനവുമുണ്ട്. അതോടൊപ്പം കേരളത്തിലെ ഇന്നത്തെ ലത്തീന്സഭ, രൂപതകള്, സമര്പ്പിതര്, സംഭാവനകള് എന്നിങ്ങനെ ആനുകാലിക ആഖ്യാനങ്ങള് വരെയുള്ള, 1,342 താളുകള് വരുന്ന സമഗ്രസ്വഭാവമുള്ള ഒരു പഠനഗ്രന്ഥമായി ഇതു പരിണമിക്കുന്നു.
വരാപ്പുഴ അതിരൂപതയിലെ കൂനമ്മാവ് ഇടവകയില് വട്ടപ്പറമ്പില് വറീതിന്റെയും റോസിയുടെയും മകനായി 1882 സെപ്റ്റംബര് 14ന് ജനിച്ച ലിയോപോള്ഡ് 1902-ല് ഇരുപതാം വയസിലാണ് കര്മലീത്ത നിഷ്പാദുക മൂന്നാം സഭയുടെ (ടിഒസിഡി) മഞ്ഞുമ്മല് ആശ്രമത്തില് പ്രവേശനം നേടിയത്. സന്ന്യാസ സഹോദരനായി ജീവിച്ച് ശുശ്രൂഷ ചെയ്യാനായി 1905 ഓഗസ്റ്റ് 15ന് വ്രതവാഗ്ദാനം നടത്തി; 1911 സെപ്റ്റംബര് 11ന് നിത്യവ്രതവാഗ്ദാനവും. ആശ്രമത്തിലെ ജോലികള് ചെയ്തുതീര്ത്താല് വായനയും എഴുത്തും പ്രാര്ഥനയുമായിരുന്നു അധികനേരവും. പരിശുദ്ധ കന്യകമാതാവിന്റെ ദിവ്യദര്ശനം പലകുറി തനിക്ക് ലഭിച്ചതായി അദ്ദേഹം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. 1965 സെപ്റ്റംബര് 12ന് അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു.
ദൈവികജീവനിലേക്ക് മനുഷ്യമനസുകളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാന് പോരുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ ധ്യാനപുസ്തകങ്ങളില്, ‘അനന്തനിക്ഷേപം’ ഏഴു വാല്യങ്ങളുണ്ട്. ആത്മീയസഖി, അമ്മയുടെ സമ്മാനം, മക്കളുടെ നല്ല വളര്ത്തല്, ഭാവിജീവിതം എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആധ്യാത്മികസാധനയുടെ രചനകളാണ്. ചരിത്രഗ്രന്ഥ നിര്മിതിക്കായി മഞ്ഞുമ്മല് ആശ്രമത്തിലെ ബഹുഭാഷാപണ്ഡിതരും പ്രഗഗത്ഭ എഴുത്തുകാരുമായ ഫാ. ലൂയിസ് വൈപ്പിശ്ശേരി, ഫാ. മൈക്കിള് പുത്തന്പറമ്പില് മുതലായവരുടെ സഹായവും അദ്ദേഹത്തിനു ലഭിച്ചു. ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ചരിത്രരചന 1915-ല് ആരംഭിച്ച് 13 വര്ഷംകൊണ്ട് പ്രാഥമിക കൈയെഴുത്തുപ്രതി പൂര്ത്തിയാക്കിയെങ്കിലും പത്തുവര്ഷം കഴിഞ്ഞാണ് അതിന്റെ ആദ്യ പതിപ്പ് ഇറങ്ങിയത്. അതിന്റെ രണ്ടാം ഭാഗം എന്ന നിലയ്ക്ക് അദ്ദേഹം എഴുതിയ ‘കേരളത്തിലെ സെന്റ് തോമസ് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ചരിത്രരചനയും, ‘മനോഹരമായ മലകയറ്റം,’ ‘ധ്യാനസഖി,’ ‘സകലതും അമ്മ വഴി’ എന്നീ കൈയെഴുത്തുപ്രതികളും അച്ചടിക്കപ്പെട്ടില്ല.
ആഴത്തിലൂന്നിയ ലത്തീന് ചരിത്രം
ഒരിക്കല് കൂടി അനാവൃതമാകുമ്പോള്
ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് മേരി വട്ടപ്പറമ്പില് ടിഒസിഡി 1938-ല് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ആധികാരിക ചരിത്രഗ്രന്ഥത്തിന്റെ പുനഃപ്രകാശനത്തിലൂടെ മഞ്ഞുമ്മല് കര്മലീത്താ സമൂഹം തങ്ങളുടെ അച്ചടി മാധ്യമശുശ്രൂഷാ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ മഹിമ വീണ്ടും ഉദ്ഘോഷിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രൈസ്തവരെ കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ആദ്യത്തെ മലയാള പഠനഗ്രന്ഥമായാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. ലത്തീന് കത്തോലിക്കരുടെ മാത്രമല്ല, കേരളത്തിന്റെ മൊത്തം ചരിത്രവും ബ്രദര് ലിയോപ്പോള്ഡ് പറഞ്ഞുപോകുന്നുണ്ട്. വിവിധ വിദേശശക്തികള് തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടങ്ങള്, മൈസൂര് സൈന്യത്തിന്റെ വരവ്, നാട്ടുരാജാക്കന്മാരും അവരുടെ വിദേശബന്ധങ്ങളും, വേലുത്തമ്പി ദളവയും പാലിയത്തച്ചനും തമ്മിലുള്ള ചങ്ങാത്തം, പാലിയത്തച്ചന് തന്റെ മേല്ക്കോയ്മ നിലനിര്ത്താനായി ശക്തന് തമ്പുരാന്റെ കാലത്ത് രാമന് മേനോന്, പ്രധാനസേനാനായകന് ഗോവിന്ദന്മേനോന് എന്നിവരെ ചതിയില് കൊലപ്പെടുത്തിയത് തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങള് വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്. കേരളത്തിലെ ലത്തീന്കാരുടെ ഉദ്ഭവം എങ്ങനെ, അവരുടെ സ്ഥിതി എന്ത് തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങള് അദ്ദേഹം ആഴത്തില് പഠിച്ചിട്ടുണ്ട്. സുറിയാനി, ലത്തീന് എന്നീ രീതിയില് സഭയില് വിഭജനമുണ്ടാകാനുള്ള കാരണങ്ങളും അദ്ദേഹം കണ്ടെത്താന് ശ്രമിക്കുന്നു. വിവിധ ഗ്രന്ഥവരികള്, വിദേശികളുടെ എഴുത്തുകള്, പുസ്തകങ്ങള്, വത്തിക്കാന് രേഖകള്, പാരമ്പര്യങ്ങള് എന്നിവയെല്ലാം അദ്ദേഹം തന്റെ പുസ്തകമെഴുത്തിന് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതെല്ലാം കൃത്യമായി രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
വെട്ടിക്കൊലപ്പടയും പീഡനങ്ങളും
ലത്തീന് സമുദായത്തിന് വലിയ നാശനഷ്ടം വരുത്തിവെച്ച ‘വെട്ടിക്കൊലപ്പട’യെന്ന് കുപ്രസിദ്ധിയാര്ജ്ജിച്ച സംഭവത്തെകുറിച്ച് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് വിശദമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്. അന്നത്തെ കൊച്ചിയിലെയും തിരുവിതാംകൂറിലെയും രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യങ്ങള് വിവരിച്ചുകൊണ്ടാണ് ‘വെട്ടിക്കൊലപ്പട’യെക്കുറിച്ചു പറയുന്നത്. കൊച്ചി രാജാവായിരുന്ന ശക്തന് തമ്പുരാന്റെയും ബ്രിട്ടീഷ് റെസിഡന്റായിരുന്ന കോളിന് മെക്കോളെയുടെയും ഇഷ്ടക്കാരനായിരുന്ന ചെറുപറമ്പത്ത് കുഞ്ഞികൃഷ്ണമേനോനെ വധിക്കാന് കൊച്ചി രാജാവിന്റെ പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന പാലിയത്തച്ചന് തീരുമാനിക്കുന്നു. പാലിയത്തച്ചന്റെ അധികാരം ഊട്ടിയുറപ്പിക്കാനായിരുന്നു ഇത്. സംഭവമറിഞ്ഞ കുഞ്ഞികൃഷ്ണമേനോന് മട്ടാഞ്ചേരിയിലുണ്ടായ ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്കിടയില് ചെന്നു താമസിച്ചു. കുഞ്ഞികൃഷ്ണമേനോനെ വിട്ടുകൊടുക്കണമെന്ന് പാലിയത്തച്ചന് കോളിന് മെക്കോളെയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. റെസിഡന്റ് അതിനു സമ്മതിക്കാഞ്ഞതിനാല് അദ്ദേഹത്തെ തന്നെ കൊല്ലാന് പാലിയത്തച്ചന് തീരുമാനിച്ചു. തിരുവിതാംകൂര് ദളവയായിരുന്ന വേലുത്തമ്പിയും ഇതിനു കൂട്ടുനിന്നു. ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ പുസ്തകത്തില് നിന്ന്: ”ദളവയും പാലിയത്തച്ചനും ഇതിനായുള്ള യത്നങ്ങള് ആരംഭിച്ചു. രണ്ടുപേരും ആളുകളെ ശേഖരിക്കുകയായി. മൗറീഷ്യസില് പാര്ത്തിരുന്നവരും ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ വിരോധികളുമായിരുന്ന ഫ്രഞ്ചുകാരുടെ സഹായവും അവര് ഇക്കാര്യത്തില് അഭ്യര്ഥിച്ചു. ഹൈന്ദവജനതയെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ചില ഉപായങ്ങളും ദളവ ഈ അവസരത്തില് ഉപയോഗിക്കാതിരുന്നില്ല. റെസിഡന്റ് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് അനുകൂലിയാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉത്സാഹത്താല് അനേകം പേര് ക്രിസ്ത്യാനികളായിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു. ഇങ്ങനെ വര്ദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രസ്തുത മതപ്രചാരണത്തെ തടയുന്നതിനാണ് തങ്ങള് ശ്രമിക്കുന്നത് എന്നെല്ലാം ദളവ സര്വ്വദിക്കിലും പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി.” തിരുവിതാംകൂര് രാജ്യം ബ്രിട്ടീഷുകാര്ക്ക് നല്കിവന്നിരുന്ന കപ്പം അടക്കാന് മുടക്കം വരുത്തിയതിനാല് കോളിന് മെക്കോളെ ഇക്കാര്യത്തില് ദളവയെ സമ്മര്ദ്ദത്തിലാഴ്ത്തിയിരുന്നതാണ് ദളവയ്ക്ക് കോളിന് മെക്കോളെയോട് വിരോധം തോന്നാല് കാരണമെന്നും ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്.
പോര്ത്തുഗീസുകാരുടെയും ഡച്ചുകാരുടെയും ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെയും സൈന്യങ്ങളില് ക്രൈസ്തവര് സേവനമനുഷ്ഠിച്ചിരുന്നു. കൊച്ചിയില് കോളിന് മെക്കോളെ താമസിച്ചിരുന്ന ബംഗ്ലാവ്, ദളവയുടെയും പാലിയത്തച്ചന്റെയും സൈന്യം 1808 ഡിസംബര് 29ന് പുലര്ച്ചെ വളയുകയും മെക്കോളെയെ വധിക്കാന് ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാല് ബംഗ്ലാവിനുള്ളില് ഒരു രഹസ്യസങ്കേതത്തില് ഒളിഞ്ഞിരുന്ന അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടുകിട്ടിയില്ല. ക്രൈസ്തവര് ഈ ഘട്ടത്തില് മെക്കോളെയെ പിന്തുണയ്ക്കാന് സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് സംശയിച്ചിരുന്ന ദളവയും പാലിയത്തച്ചനും ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ഭവനങ്ങളും ദേവാലയങ്ങളും കൊള്ളയിടുകയും തീവയ്ക്കുകയും കണ്ണില്പ്പെട്ട ക്രിസ്ത്യാനികളെയെല്ലാം വെട്ടിയും വെടിവച്ചും കൈകാല് കെട്ടി കടലിലും കായലിലും എറിഞ്ഞും കൊല്ലാനും തുടങ്ങി.
”ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ആയുധധാരണ സമ്പ്രദായം 13 കൊല്ലം മുമ്പേ (1795ല്) ബ്രിട്ടീഷുകാര് നിരോധിച്ചിരുന്നതിനാല് ഈ വെട്ടിക്കൊലപ്പടയില് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്കു സ്വരക്ഷ ദുസ്സാധ്യമായി. അവരുടെ വൈദികരുള്പ്പെടെയുള്ള പുരുഷപ്രജകളില് ഒരു വലിയ പങ്കും ഈ ഭയങ്കര മര്ദ്ദനത്തിന് തടവൊന്നും കൂടാതെ ഇരയാകുക തന്നെ ചെയ്തു.” ദളവ ഹൈന്ദവവര്ഗീയത ഇളക്കിവിട്ടിരുന്നതിനാല് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ വിശ്വസ്തരായിരുന്ന ഹിന്ദുഭൃത്യന്മാര് പോലും യജമാനന്മാരെ വധിച്ച് സ്വത്തു കൈക്കലാക്കാന് ശ്രമിച്ചുവെന്ന് ചരിത്രകാരന് തുടരുന്നു. കോളിന് മെക്കോളെ പുറങ്കടലില് ഒരു കപ്പലില് അഭയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. കുറേപ്പേര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കപ്പലില് അഭയം പ്രാപിച്ചു. കുറച്ചുപേര് ഓടി രക്ഷപ്പെട്ടു. ചിലരെ ചെട്ടികളും ഈഴവരും ഒളിപ്പിച്ചു. ഇവരൊഴിച്ച് ശേഷിച്ച എല്ലാവരും പുരോഹിതരടക്കം വധിക്കപ്പെട്ടു.
മര്ദ്ദനം തുടങ്ങി മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ട് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ സ്ത്രീകള് അമ്മ മഹാറാണിയെ കണ്ട് സങ്കടം പറയാനായി പോകും വഴി ദളവയുടെയും പാലിയത്തച്ചന്റെയും സൈന്യം തടഞ്ഞുനിര്ത്തി. ഇവരെ വധിക്കാനായിരുന്നു പാലിയത്തച്ചന്റെ കല്പന. ഈ സമയത്ത് മൂന്ന് ബ്രിട്ടീഷ് കപ്പലുകള് തീരത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഈ വിവരമറിഞ്ഞ കോളിന് മെക്കോളെ ഉടന് തന്നെ ഒരു കല്പന എഴുതി ദൂതന് വഴി പാലിയത്തച്ചന് എത്തിച്ചു. ”ക്രിസ്തീയ സ്ത്രീകളെ തൊട്ടുപോയാല് ഹിന്ദുക്കളോടും വിശിഷ്യാ ഹൈന്ദവസ്ത്രീകളോടും അതിന് കഠിനമായ പ്രതികാരം ഉണ്ടാകുമെന്നായിരുന്നു കര്ണ്ണല് മെക്കോളിയുടെ ശാസനത്തിലെ ഉള്ളടക്കം.” വെട്ടിക്കൊലപ്പട ലത്തീന് സമുദായത്തിന് വലിയ തോതില് ആഘാതമേല്പ്പിച്ചുവെന്ന് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് വിലയിരുത്തുന്നു. സമുദായത്തിന്റെ പുരോഗതി മന്ദഗതിയിലാകാന് ഈ സംഭവം ഇടയാക്കിയെന്ന് അദ്ദേഹം നിരീക്ഷിക്കുന്നു.
മതമര്ദ്ദനങ്ങളും പത്തുവയസുകാരന്റെ ധീരതയും
വിജയനഗരസാമ്രാജ്യത്തില് നിന്ന് (വടുകര്) വേണാട്ട് (തിരുവിതാംകൂര്) ആക്രമിക്കാന് വന്നപ്പോള് ”കോട്ടാറ്റു വച്ച് ശെവരിയര് പുണ്യവാളന് (വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് സേവ്യര്) ആയുധങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ പടയെ ഒറ്റക്കെതിര്ത്ത്, ശാസിച്ച് തിരിച്ചയച്ചതും വേണാട്ട് രാജാവ് (മാര്ത്താണ്ഡവര്മ) ഇതറിഞ്ഞ് അദ്ദേഹത്തെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുകയും ആദരിക്കുകയും ചെയ്തതും ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലുണ്ട്. ”എന്റെ പ്രജകള് എന്നെ വലിയ തമ്പുരാന് എന്നു വിളിക്കുന്നു. എന്നാല് ഇനിമേല് എന്നും അവര് നിങ്ങളെ വലിയ പാതിരി എന്നു വിളിക്കും” എന്ന വിധത്തില് ഫ്രാന്സിസ് സേവ്യറിന് രാജാവ് സ്ഥാനദാനം നല്കുകയും അതു സംബന്ധിച്ച് വിളംബരം പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു.
എന്നാല് പിന്നീട് 1780-ല് കുമാരന് ചെമ്പകരാമന് പിളള പ്രഥമാധികാരിയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരന് നാഗംപിള്ള സര്വാധികാരിയുമായിരിക്കേ ക്രിസ്ത്യാനികള് വലിയ മര്ദ്ദനം അനുഭവിക്കേണ്ടിവന്നുവെന്ന് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ‘ഫാ. പൗലീന് ഒ.സി.ഡിയാണ് തന് കണ്ടതും അനുഭവിച്ചതുമായ കാര്യങ്ങള് രേഖപ്പെടുത്തിയത്’ എന്ന് അദ്ദേഹം പറയുന്നു. ഫാ. പൗലീന് ഒസിഡി എന്ന പൗളീനോസ് പാതിരിയുടെ വിവരണത്തിന്റെ സാരം, ലിയോപോള്ഡ് ഇപ്രകാരം വിവരിക്കുന്നു: ”ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന സ്വര്ണവും വെള്ളിയും അപഹരിക്കാനാണ് ആദ്യം ശ്രമിച്ചത്. ക്രിസ്ത്യാനികള് തങ്ങളുടെ കൈവശമുള്ള സ്വര്ണവും വെള്ളിയും എല്ലാം കൊടുക്കണം. അല്ലാത്തപക്ഷം ശിവ വിഗ്രഹത്തെ ആരാധിക്കണം എന്നു ആജ്ഞാപിച്ചു. ചാന്നാന്മാരില് നിന്ന് ക്രിസ്തുവേദം സ്വീകരിച്ചിരുന്നവരെയാണ് പ്രഥമതഃ ഇതിന്നു നിര്ബന്ധിച്ചത്. ക്രമേണ ഇതു അവിടങ്ങളിലെ എല്ലാ ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്കും ബാധകമായിത്തീര്ന്നു എന്നല്ലാ ഇതിന്റെ വിധംമാറി ശരിയായ മതമര്ദ്ദനത്തിന്റെ രൂപം ധരിക്കുകയും ചെയ്തു.”
തുടര്ന്ന് ഈ മതമര്ദ്ദനത്തിന്റെ ഉദാഹരണങ്ങളില് ചിലത് അദ്ദേഹം എടുത്തുകാണിക്കുന്നു. ആള്ക്കൂട്ടത്തിനു നടുവില് വച്ച് വിശ്വാസം ഉപേക്ഷിക്കാന് പ്രേരിപ്പിച്ച് നിരവധി പേരെ മര്ദ്ദിച്ച് അവശരാക്കിയ കാര്യം പറയുന്നു. അവരില് വേലന്ദ്രന്, അരുളന് എന്നീ രണ്ടുപേര് മരിച്ചു. അരുളന്റെ പത്തുവയസ്സുള്ള കുട്ടി അരുളപ്പന് ധീരമായി വിശ്വാസം പ്രഘോഷിച്ചതിന്റെ പേരില് ആ കുട്ടിയെയും അതിഭീകരമായ മര്ദ്ദനത്തിനു വിധേയമാക്കി. ഓരോ അടി കൊള്ളുമ്പോഴും കുട്ടി, ‘യേശുനാഥരു ശ്വാമി’ എന്നു വിളിച്ചിരുന്നു.
മൈസൂര്പ്പടയോട്ടം
മൈസൂര്പ്പടയുടെ കാര്യവും വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്. ഹൈദര് അലി കോഴിക്കോട് കീഴടക്കിയപ്പോള് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ക്രൈസ്തവയോദ്ധാക്കളുടെ വിശ്വസ്തത കണ്ട് അവരെ സ്വന്തം സൈന്യത്തില് ചേര്ത്തിരുന്നു. എന്നാല് ഹൈദരാലിയുടെ മകന് ടിപ്പു സുല്ത്താന്, മതം മാറാന് വിസമ്മതിച്ചവരെ പീഡിപ്പിക്കുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്തു. ”ലത്തീന്രീതിയില് പെട്ടവര്ക്ക് കണ്ണൂര് മുതല് കൊടുങ്ങല്ലൂര് വരെയുണ്ടായിരുന്ന പള്ളികള് നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടത് ഈയവസരത്തിലായിരുന്നു. തദവസരത്തില് ക്രൈസ്തവര് നാടും വീടും വിട്ടോടിയും കൊല്ലപ്പെട്ടും പോയി. ചേറ്റുവാ മുതല് തുരുത്തിപ്പുറം വരെയുണ്ടായിരുന്ന ജനങ്ങള്ക്കും ദേവാലയങ്ങള്ക്കും ഈയവസരത്തില് സംഭവിച്ച ദയനീയ പരിണാമം മുകളില് കാണിച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ (158ാം പുറം). കോഴിക്കോടു കണ്ണൂര് മുതലായ സ്ഥലങ്ങളിലെ സ്ഥിതി ഇതിലും വളരെ പരിതാപകരമായിരുന്നു.”
ശക്തന് തമ്പുരാന്റെ പക
”കൊച്ചീരാജ്യത്തിനു വേണ്ടി ഒരു കാലം ചുടുനിണം ചൊരിഞ്ഞിട്ടുളളവരും അന്നോളം സ്വതന്ത്രരുമായിരുന്ന ലത്തീന് കത്തോലിക്കര് ശക്തന് തമ്പുരാന്റെ നിര്ദ്ദയമായ മര്ദ്ദനത്തിനു പലപ്പോഴും ഇരയായിത്തീര്ന്നിട്ടുണ്ട്. കൊച്ചീരാജ്യ ചരിത്രകാരന് (കെ.പി പത്മനാഭമേനോന്) പറയുന്നതുപോലെ അദ്ദേഹം അവരെ പല പ്രകാരത്തില് ഉപദ്രവിക്കുകയും അവരുടെ വസ്തുക്കള് കയ്യേറിയെടുക്കുകയും ചിലരെ നാട്ടില് നിന്നു ബഹിഷ്ക്കരിക്കുകയും ചെയ്തു. സൈനിക നിയമം നടപ്പിലാക്കിയാലെന്നോണമാണ് തമ്പുരാന് ചില അവസരങ്ങളില് ഈ ജനത്തോടു പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടുള്ളത്…..എറണാകുളത്തുള്ള ഡര്ബാര് ഗ്രൗണ്ടിനു തെക്കുവശം ഇപ്പോഴുളള ആനക്കുളം (ആലുങ്കുളമെന്നും പറയും) ശക്തന് തമ്പുരാന്റെ ആ മര്ദ്ദന വിക്രമത്തിന്റെ ലക്ഷ്യമാണ്. മുന്തിരിക്കപ്പിത്താന്റെ കുടി ഇരുന്നിടത്ത് കുളം കുഴിപ്പിച്ച മര്ദ്ദനഘട്ടത്തിലും ക്രിസ്ത്യാനികള് പലരും നാടുവിട്ടുപോകേണ്ടതായി വന്നിട്ടുണ്ട്. അവിടം വിട്ടവരില് പലരും കാഞ്ഞിരപ്പിള്ളിയിലേക്കു പോയെന്നാണ് ഐതിഹ്യം. കൊച്ചിയില് നിന്നു ലത്തീന്കാര് കോതമംഗലം, ചങ്ങനാശേരി മുതലായ സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും കടന്നുകളഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ശക്തന് തമ്പുരാന് ഇങ്ങനെ പലപ്പോഴായി നടത്തിയ ഭയങ്കര മര്ദ്ദനങ്ങള് കൊണ്ടു ലത്തീന് ജനതയ്ക്കുണ്ടായിട്ടുളള കെടുതികള് നിസാരങ്ങളായിരുന്നില്ല. ശക്തിയേറിയ ശക്തന് തമ്പുരാന്റെ ആ മര്ദ്ദനങ്ങളേയും, അനല്പമായ കെടുതിയോടു കൂടെയാണെങ്കിലും അതിജീവിക്കാന് പ്രസ്തുത ക്രിസ്തീയ സമുദായത്തിനു സാധിച്ചതില് നിന്നു അതിന്റെ പുരാതനമായ ഉല്ക്കര്ഷവും പ്രാബല്യവും ഒരിക്കല് കൂടി അഭിവ്യഞ്ജിക്കുന്നു.”
കടലേറ്റം, ആചാരങ്ങള്, ജീവിതം
പോര്ച്ചുഗീസുകാരുടെ കാലത്തും അതിനു ശേഷവും കടലേറ്റം മൂലം ലത്തീന് കത്തോലിക്കരുടെ അനേകം സ്ഥലങ്ങള് നഷ്ടപ്പെട്ട കാര്യവും ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് പറയുന്നു. പഴയ ഓച്ചംതുരുത്ത് പള്ളി, സെയിന്റ് അയാഗോ പള്ളി എന്നിവയുടെ സ്ഥാനങ്ങള് സൂചിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഈ നഷ്ടത്തെകുറിച്ച് വ്യക്തമാക്കുന്നത്.
പ്രാചീന ക്രിസ്ത്യാനികള് മാംസം ഭക്ഷിച്ചിരുന്നില്ലെന്നും പോര്ച്ചുഗീസുകാരുടെ സാഹചര്യത്തില്പെട്ടു ലത്തീന് റീത്തു സ്വീകരിച്ച പൂര്വക്രിസ്ത്യാനികള് മാംസം ഭക്ഷിച്ചുതുടങ്ങിയെന്നും അദ്ദേഹം പറയുന്നു. ഇതു വിശദമാക്കാന് മെനേസീസ് മെത്രാന് (ഉദയംപേരൂര് സൂനഹദോസ് വിളിച്ചു ചേര്ത്ത ആര്ച്ച്ബിഷപ് അലക്സിസ് മെനസിസ്) ചിലരുമായി നടത്തിയ സംഭാഷണങ്ങളും ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ട്. സൂനഹദോസ് കാനോനകള് ജനങ്ങളുമായി സംവദിച്ചു തന്നെയാണ് ആര്ച്ച്ബിഷപ് അലക്സിസ് മെനസിസ് തയ്യാറാക്കിയതെന്ന് ഇതില് നിന്നു വ്യക്തമാണ്. ആചാരഭേദങ്ങള് കൊണ്ടുണ്ടായ അകല്ച്ചയും പിളര്പ്പിന് കാരണമായിട്ടുണ്ടെന്നാണ് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ നിരീക്ഷണം.
മുടിവെട്ടല്, വസ്ത്രധാരണം, ആഭരണങ്ങള്, വിവാഹം എന്നിവയെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകത്തില് പറയുന്നുണ്ട്. ”മുടി വളര്ത്തി തലയുടെ ഉച്ചിയില് കെട്ടിവയ്ക്കുന്ന സമ്പ്രദായം ലത്തീന്രീതിക്കാരില് സമീപകാലംവരെ ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നീടു അതു പിന്ഭാഗത്തുവച്ചു കെട്ടുകയെന്നായി. അനനന്തരം (വട്ടമുടി) ചുമലില് വച്ചു കത്രിച്ചു കളയുന്ന സമ്പ്രദായം വന്നു. പിന്നീടു അതും നിന്നുപോയി. എങ്കിലും ഈ സമ്പ്രദായങ്ങള് ഇന്നും ചുരുക്കം ചിലരില് കാണുന്നുണ്ട്.”
ഉദയംപേരൂര് സൂനഹദോസിനു ശേഷമാണ് പെണ്മക്കള്ക്ക് പിതൃസ്വത്തില് അവകാശം സിദ്ധിച്ചത് എന്ന കാര്യവും ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് വ്യക്തമാക്കുന്നു. പോര്ച്ചുഗീസുകാരുടെ കാലത്തുതന്നെ ലത്തീന് റീത്തുകാരുടെ ദേവാലയങ്ങളും വിദ്യാലയങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു. വിശുദ്ധ ഫ്രാന്സിസ് സേവ്യറിന്റെ എഴുത്തുകളാണ് ഇതിനു തെളിവായി അദ്ദേഹം ഉദ്ധരിക്കുന്നത്. കൊച്ചിയിലെ ഒരു വിദ്യാലയവും ദേവാലയവും ജനങ്ങള് ഈശോസഭയ്ക്ക് വിട്ടുകൊടുക്കുകയും ‘നടത്തിപ്പ് ശരിയല്ലാത്തതിനാല്’ കുറേക്കാലം കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചുചോദിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാല് ചുമതലയുണ്ടായിരുന്ന വൈദികന് അതു വിട്ടുകൊടുത്തില്ല. പകരം, അതിനായി മുറവിളി കൂട്ടിയവരെ ഗവര്ണറെ ഉപയോഗിച്ച് ജയിലിലടക്കുകയും ചെയ്തു. ഇത് ജനങ്ങള്ക്കിടയില് വലിയ അതൃപ്തിക്കു കാരണമായി. ഈ സമയത്ത് അവിടെയെത്തിയ ഫ്രാന്സിസ് സേവ്യര് ജനങ്ങളോട് മാപ്പു ചോദിച്ച് ദേവാലയവും സ്കൂളും അവര്ക്കു കൈമാറിയെന്നും ആഖ്യാതാവ് രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.
വരാപ്പുഴ അപ്പസ്തോലിക്ക, കൊല്ലം രൂപത
1767-ല് വരാപ്പുഴ വികാരി അപ്പസ്തോലിക്കയുടെ കീഴില് 20 പള്ളികളാണുണ്ടായിരുന്നത്. മട്ടാഞ്ചേരി (ജനസംഖ്യ 5,300), എടക്കൊച്ചി (2,400), വെണ്ടുരുത്തി (1,400), സൗദി (4,500), മാനാശേരി (5,000), എറണാകുളം – 2 (ലത്തീനും സുറിയാനിയും: 2,240), ചാത്യാത്ത് (1,300), വരാപ്പുഴ 2 (ലത്തീനും സുറിയാനിയും: 5,900), ചേറ്റുവ (1,050), മതിലകം (500), കൊടുങ്ങല്ലൂര് (1,500), പള്ളിപ്പുറം(880), കുരിശിങ്കല് (2,000), വല്ലാര്പാടം (1,140), വൈപ്പിന് (7,000), തുമ്പോളി (400), കാട്ടൂര് (380), അര്ത്തുങ്കല് (3,500), തങ്കി (650,) മനക്കോടം (1,000). ആകെ 48,040 ഇടവകാംഗങ്ങളാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. എറണാകുളത്തും വരാപ്പുഴയിലുമായി ആയിരത്തില് താഴെ സുറിയാനിക്കാരേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളുവെന്നും ലിയോപോള്ഡ് എഴുതുന്നു. 1767-ല് ചേറ്റുവ മുതല് അര്ത്തുങ്കല് വരെയുള്ള തീരപ്രദേശങ്ങളില് ഏഴ് സുറിനായി പള്ളികളേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇടവകാംഗങ്ങള് 6,920 പേരും. പോര്ച്ചുഗീസുകാര് ഇവിടെ എത്തുമ്പോള് കൊടുങ്ങല്ലൂര്, മട്ടാഞ്ചേരി, പള്ളുരുത്തി, മതിലകം മുതലായ സ്ഥലങ്ങളില് പൂര്വക്രൈസ്തവരുടെ പള്ളികള് ഉണ്ടായിരുന്നു.
കൊടുങ്ങല്ലൂര്, കൊച്ചി മേഖലകള് കൂടാതെ കോഴിക്കോട്, കണ്ണൂര്, തലശേരി, അര്ത്തുങ്കല്, കൊല്ലം, തിരുവനന്തപുരം എന്നിവിടങ്ങളിലും ലത്തീന്രീതി സ്വീകരിച്ച പൂര്വക്രൈസ്തവര് ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നാണ് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡ് സമര്ഥിക്കുന്നത്. ”കൊച്ചിയില് ലത്തീന് റീത്ത് ആവിര്ഭവിച്ചത് 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭഘട്ടത്തില് പോര്ത്തുഗീസുകാരുടെ വരവോടുകൂടിയാണ്. എന്നാല് കൊല്ലത്തു 13-ാം നൂറ്റാണ്ടില് ലത്തീന് റീത്തിന്റെ ആവിര്ഭാവം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. 14-ാം നൂറ്റാണ്ടില് അവിടെ ഒരു ലത്തീന് രൂപത തന്നെ സ്ഥാപിതമായിരുന്നതായിട്ടാണ് വത്തിക്കാനിലെ രേഖകള് കൊണ്ടു തെളിയുന്നത്.”
‘കേരളവും അപ്പസ്തോലന്മാരും രക്തസാക്ഷികളും’ എന്ന അധ്യായവും ഇതിലുണ്ട്.
അനുബന്ധ ചരിത്രം
1938-ല് ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടതിനു ശേഷം മലയാളക്കരിയില് ഈ ക്രൈസ്തവ സമൂഹത്തിന്റെ ചരിത്രഗതി എന്തായി? ആധുനിക കേരളത്തിന്റെ ചരിത്രാഖ്യാനങ്ങളില് ലത്തീന് കത്തോലിക്കാ സമൂഹത്തിന് ഇടം കണ്ടെത്താന് കഴിയുന്നില്ല എന്ന പരിദേവനത്തിന് ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ മഞ്ഞുമ്മല് കര്മലീത്താ സഭയുടെ പിന്തലമുറക്കാര് മറുപടി നല്കുന്നത് അദ്ദേഹത്തിനു സമര്പ്പിച്ചിട്ടുള്ള ബൃഹത്തായ ആഖ്യാന സമ്പുട സമാഹാരത്തിലൂടെയാണ്. കേരളത്തിലെ ഇന്നത്തെ ലത്തീന് രൂപതകളുടെ ചരിത്രവും ലത്തീന് സമുദായത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളിലുള്ള സംഭാവനകളും ലത്തീന് രൂപതകളില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന സന്ന്യാസിനി-സന്ന്യാസ സഭകളുടെ ഹ്രസ്വചരിത്രവും ഉള്പ്പെടുത്തി നാലു ഭാഗങ്ങളിലായാണ് ഡോ. മാനുവല് റിബെയ്രൊ ഒസിഡി ഈ പുസ്തകം രൂപകല്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ആര്ച്ച്ബിഷപ്പുമാരായ ഡോ. ജോസഫ് കളത്തിപ്പറമ്പില്, ഡോ. തോമസ് ജെ. നെറ്റോ, കേരള റീജ്യന് ലാറ്റിന് കാത്തലിക് ബിഷപ്സ് കൗണ്സില് അധ്യക്ഷന് ബിഷപ് ഡോ. വര്ഗീസ് ചക്കാലക്കല് എന്നിവരുടെ ആശംസകളും, മഞ്ഞുമ്മല് നിഷ്പാദുക കര്മലീത്താ സമൂഹത്തിന്റെ പ്രൊവിന്ഷ്യല് സുപ്പീരിയര് ഡോ. അഗസ്റ്റിന് മുള്ളൂര് ഒസിഡിയുടെ കുറിപ്പും, കെആര്എല്സിബിസി ഹെരിറ്റേജ് കമ്മിഷന് സെക്രട്ടറി ഡോ. ആന്റണി പാട്ടപ്പറമ്പിലിന്റെ അവതാരികയും ഉള്ക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഒന്നാം ഭാഗത്തില്, ബ്രദര് ലിയോപോള്ഡിന്റെ മുഖ്യരചനയ്ക്കൊപ്പം അദ്ദേഹം വട്ടപ്പറമ്പില് കുടുംബത്തെക്കുറിച്ച് സ്വന്തം കൈപ്പടയില് കുറിച്ചിരുന്ന ലഘുചരിത്രവും ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തെക്കുറിച്ച് പീറ്റര് കുരിശിങ്കല് എഴുതിയ അവലോകനവും ഫാ. ജോണ് പള്ളത്ത് ഒസിഡി ബ്രദര് ലിയോപ്പോള്ഡിനെക്കുറിച്ച് എഴതിയ ലേഖനവും ഉള്പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രൈസ്തവ രൂപതകള് ഇന്നുവരെ എന്നതാണ് രണ്ടാം ഭാഗം. ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന ഗ്രന്ഥം 1938-ല് പ്രസിദ്ധീകരിക്കുമ്പോള് കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് ഒരു അതിരൂപതയും ആറു രൂപതകളുമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഈ രൂപതകളില് നാലെണ്ണം (കൊല്ലം, കോട്ടാര്, വിജയപുരം, തിരുവനന്തപുരം) വരാപ്പുഴ അതിരൂപതയുടെ കീഴിലും, കൊച്ചി രൂപത ഗോവ അതിരൂപതയുടെയും കോഴിക്കോട് രൂപത ബോംബെ അതിരൂപതയുടെയും കീഴിലുമായിരുന്നു. ഇന്ന് കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് രണ്ട് അതിരൂപതാ പ്രവിശ്യകളും (വരാപ്പുഴ, തിരുവനന്തപുരം), അവയുടെ കീഴിലായി 10 സാമന്ത രൂപതകളുമുണ്ട് (വരാപ്പുഴ അതിരൂപത: കൊച്ചി, കോഴിക്കോട്, വിജയപുരം, കോട്ടപ്പുറം, കണ്ണൂര്, സുല്ത്താന്പേട്ട്. തിരുവനന്തപുരം അതിരൂപത: കൊല്ലം, ആലപ്പുഴ, പുനലൂര്, നെയ്യാറ്റിന്കര). ഈ രൂപതകളുടെ ഇന്നുവരെയുള്ള ചരിത്രം ഹ്രസ്വമായി പ്രതിപാദിച്ചരിക്കുകയാണ് ഈ ഭാഗത്ത്.
കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള് വിവിധ രംഗങ്ങളില് എന്നതാണ് മൂന്നാം ഭാഗം. കേരളത്തിന്റെ സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ, സാഹിത്യ, കലാ, സാംസ്കാരിക രംഗങ്ങളില് മാത്രമല്ല, വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്തും ആതുരശുശ്രൂഷാ മേഖലയിലും ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള് ചെലുത്തിയിട്ടുള്ള സ്വാധീനവും, നല്കിയിട്ടുള്ള സംഭാവനകളും, ചെയ്തിട്ടുള്ള സേവനങ്ങളും ആര്ക്കും നിഷേധിക്കാനാവാത്തവയാണ്. കേരളത്തിന്റെ സമഗ്രമായ വളര്ച്ചയ്ക്ക് ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള് വഹിച്ച പങ്ക് എന്താണെന്ന് അനുസ്മരിപ്പിക്കുകയാണ് ഇഗ്നേഷ്യസ് ഗൊണ്സാല്വസ്, ഷെവലിയര് ഡോ. പ്രീമൂസ് പെരിഞ്ചേരി, ഡോ. അഗസ്റ്റിന് മുള്ളൂര്, സിപ്പി പള്ളിപ്പുറം, ഡോ. എഡ്വേര്ഡ് എടേഴത്ത്, രതീഷ് ഭജനമഠം എന്നീ ലേഖനകര്ത്താക്കള്. ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്ക്ക് ഇതര സമൂഹങ്ങളുമായുള്ള ബന്ധങ്ങളിലേയ്ക്ക് എത്തിനോക്കുകയാണ് പ്രഫ. അബ്രഹാം അറക്കല്, ഡോ. ചാള്സ് ഡയസ,് ഡോ. ഫ്രാന്സിസ് മരോട്ടിക്കാപറമ്പില് എന്നിവര്. കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ അഭ്യുന്നതിക്കായി സ്ഥാപിതമായിരിക്കുന്ന കേരള റീജ്യന് ലാറ്റിന് കാത്തലിക് കൗണ്സിലിന്റെ (കെആര്എല്സിസി) ലക്ഷ്യവും പ്രവര്ത്തനരീതിയും മേഖലകളും വ്യക്തമാക്കുന്ന ലേഖനമാണ് മുന് ജനറല് സെക്രട്ടറി ഫാ. തോമസ് തറയിലിന്റേത്.
നാലാം ഭാഗം കേരളത്തിലെ ലത്തീന് കത്തോലിക്കാ സഭയില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന സന്ന്യാസ സമൂഹങ്ങളെകുറിച്ചാണ്. കേരള ലത്തീന് കത്തോലിക്കാ സഭയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും വളര്ച്ചയ്ക്കും ഉയര്ച്ചയ്ക്കും സമര്പ്പിതര് നല്കിയിട്ടുള്ളതും നല്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമായ സേവനങ്ങള് ഒരിക്കലും വിസ്മരിക്കാനാവുന്നതല്ല. അജപാലന ശുശ്രൂഷാ രംഗത്തു മാത്രമല്ല, അതുരശുശ്രൂഷാ മേഖലയിലും വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്തും സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക, സാംസ്ക്കാരിക മേഖലകളിലും സമര്പ്പിതരുടെ നിസ്വാര്ത്ഥവും ത്യാഗപൂര്ണ്ണവുമായ സേവനം സഭയ്ക്കും സമൂഹത്തിനും എന്നും മുതല്ക്കൂട്ടായിട്ടുണ്ട്. അവരെക്കുറിച്ച് സംക്ഷിപ്തമായെങ്കിലും പ്രതിപാദിച്ചില്ലെങ്കില് കേരള ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ ചരിത്രം തീര്ച്ചയായും അപൂര്ണ്ണമായിരിക്കും. കേരളത്തിനകത്തും പുറത്തും വിദേശരാജ്യങ്ങളിലും ഉത്ഭവിച്ച നിരവധി സന്ന്യാസ സമൂഹങ്ങള് കേരളത്തിലെ ലത്തീന് രൂപതകളില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നുണ്ട്. ഏതാനും സന്ന്യാസ സമൂഹങ്ങള് ലത്തീന് സഭയിലും സീറോ മലബാര് സഭയിലും പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവയാണ്. ഈ സന്ന്യാസ സഭകളെക്കുറിച്ച് ഹ്രസ്വമായി പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു.
കാലത്തെയും കേരള സമൂഹത്തിന്റെ മുന്നേറ്റത്തെയും ഇതോടൊപ്പം നമുക്കു വായിച്ചെടുക്കാനാകും. ആനുകാലിക ജീവിതത്തെ പ്രകാശപൂരിതമാക്കുന്ന സത്യാവിഷ്കാരം കേരളസഭയ്ക്ക് ഭാവിയിലേക്കുള്ള പ്രത്യാശയുടെ ചൂണ്ടുപലകയുമാകുന്നു.
പ്രീപബ്ലിക്കേഷനില് ബുക്ക് ചെയ്യാം
ജ്യോതിര്ധര്മ പബ്ലിക്കേഷന്സ് ഉടനെ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന ‘കേരളത്തിലെ ലത്തീന് ക്രിസ്ത്യാനികള്’ എന്ന പുസ്തകത്തിന് 1342 പേജുകളുണ്ട്. മുഖവില 1600 രൂപയാണ്. പ്രീപബ്ലിക്കേഷന് വില 1250 രൂപയും. പുസ്തകം ആവശ്യമുള്ളവര് ഫാ. ആന്റണി ലാലു ഒസിഡിയെ ബന്ധപ്പെടണം. ഫോണ്: 9496134617, 9746837583 (ഓഫീസ്).